Γράφει η Μαριάννα Ράντου (Όχι και τόσο) εύθυμη χήρα ετοιμάζεται να παντρευτεί για δεύτερη φορά, περισσότερο επειδή έχει πεθυμήσει τη συντροφικότητα παρά επειδή τρέφει έντονα αισθήματα για τον μνηστήρα της. Λίγο πριν ανέβει όμως τα σκαλιά της εκκλησίας και ξεκινήσει τον ήρεμο και συμβατικό συζυγικό της βίο, το ολόγιομο φεγγάρι αποφασίζει να της πάρει τα μυαλά, κι ο πραγματικός έρωτας της χτυπά απροσδόκητα την πόρτα -και μάλιστα στο πρόσωπο του αδερφού του μέλλοντος συζύγου της. Το αποτέλεσμα; 'That's amore!', όπως τραγουδά κι ο Dean Martin: Ολόκληρη η ιταλική παροικία του Μπρούκλιν βρίσκεται ανακατεμένη σε ερωτικά μπερδέματα 'κάτω από τη λάμψη του φεγγαριού', άλλοτε χαρούμενα, άλλοτε πικρά, άλλοτε τραγελαφικά, άλλοτε γλυκά και άλλοτε κωμικά.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σ' αυτό το κλασικό (στα όρια του cult), πολυβραβευμένο και χιλιοπαιγμένο στις τηλεοράσεις μας φιλμ του Norman Jewison; Τα αφηνιασμένα μαλλιά της (βραβευμένης με Όσκαρ για τη συγκεκριμένη ταινία) Cher; Τον μπρουτάλ φούρναρη Nicholas Cage να τιμά τις ιταλικές του ρίζες; Την Olympia Doukakis να δίνει ανερυθρίαστα ερωτικές συμβουλές (και να βραβεύεται επίσης με Όσκαρ); Είναι άπειρες οι ένοχες (και μη) απολαύσεις που κρύβει το «Moonstruck», και δεν μπορεί κανείς να τις αρνηθεί -ξεθάψτε λοιπόν άφοβα την βιντεοκασέτα, ξεσκονίστε το παλιό βίντεο και πατήστε για ακόμα μια φορά το play. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί τις μαγικές ιδιότητες του φεγγαριού.. Capice? | | Γράφει ο Χάρης Παπαπαναγιώτου Πανσέληνος πάνω από το Μπρούκλιν και τα πάντα φαντάζουν δυνατά. Όπως το να απαντήσεις καταφατικά σε κάποιον που σου έκανε πρόταση γάμου, μόνο και μόνο επειδή... το έκανε με τον παραδοσιακό τρόπο (γονατίζοντας μπροστά σου, κλπ.) Ωστόσο, για την Loretta τα πράγματα δε θα είναι και τόσο απλά, καθώς, ο μέλλων σύζυγός της, Johnny, θα την παρακαλέσει να επισκεφθεί τον για χρόνια αποξενωμένο αδερφό του, Ronny, προκειμένου να του ζητήσει να παραστεί στον γάμο τους. Που να φανταστεί ο άμοιρος, πως τη στέλνει στο 'στόμα του λύκου'...
Μια φορά κι έναν καιρό, όταν ακόμη η Cher δεν ήταν γνωστή κυριώς ως η... "γυναίκα-δειγματολόγιο της πλαστικής χειρουργικής" (!) και ο Nicolas Cage έπαιζε σε ταινίες πρώτης προβολής και όχι σε... ελεεινά και τρισάθλια remakes (το «Bad Lieutenant: Port of Call, New Orleans» του Herzog εξαιρείται), ο Norman Jewison είχε γυρίσει μια ταινία που έμελλε να αγαπηθεί σφόδρα από εκατομμύρια ρομαντικές ψυχές εκεί έξω. Ο απρόσμενος έρωτας ανάμεσα στους χαρακτήρες που ενσαρκώνουν οι δύο προαναφερθέντες, στην καλύτερη, ίσως, στιγμή της καριέρας τους και ο οποίος, παρεμπιπτόντως, αποτελεί κλασική περίπτωση του φαινομένου 'ενώνουμε τις δυστυχίες μας', είναι από εκείνους που... λιγώνουν τις καρδιές των θεατών, κάνοντάς τους να παρακαλάνε, στρέφοντας το βλέμμα τους στον Ύψιστο, να έχει αίσιο τέλος, no matter what! |
