The Social Network: Making Of

H συνήθης ατάκα για ταινίες που καταπιάνονται με φαινόμενα τόσο διαδεδομένα όπως το facebook είναι "ταινία φαινόμενο". Στο σινεμά του David Fincher όμως δεν χωρούν φαινόμενα, ένας όρος άλλωστε που λίγο ως πολύ υποδηλώνει μία χειμαρρώδη δυναμική πέρα από τον έλεγχο του εκάστοτε δημιουργού. Τα πάντα γύρω από τα φιλμ του 49χρονου Αμερικανού, που έχει στο παρελθόν εντυπωσιάσει με τα «Seven» και «Fight Club» αλλά και διχάσει συνάμα με τα «Zodiac» και «The Curious Case Of Benjamin Button», μαρτυρούν σχολαστικότατη δουλειά, συχνά σε βαθμό εξάντλησης, όπως στην περίπτωση του «Social Network». Της ταινίας μέσω της οποίας μας εξιστόρησε μοναδικά το παρασκήνιο γύρω από τη γέννηση και γιγάντωση του γνωστού σε όλους μας facebook.

Πώς όμως κάνεις ταινία για μία αληθινή ιστορία που περιλαμβάνει αλλεπάλληλες αντιδικίες και οι απόψεις των πρωταγωνιστών εξακολουθούν να διίστανται; Η απάντηση κρύβεται στη μαγική λέξη έρευνα, την οποία ο σεναριογράφος Aaron Sorkin διεξήγαγε προς πολλές κατευθύνσεις. Εκτός του βιβλίου του Mezrich πάνω στο οποίο βασίζεται η ταινία και το οποίο γραφόταν παράλληλα με το σενάριο, ο Sorkin μελέτησε τόσο τις προσωπικές σημειώσεις του συγγραφέα, τις δικογραφίες από τις δικαστικές διαμάχες ανάμεσα σε Zuckerberg, Saverin (συνιδρυτές του Facebook) και τους αδερφούς Winklevoss, όσο και μία σειρά από αναξιόπιστες - όπως τις χαρακτηρίζει - αφηγήσεις των εμπλεκομένων γύρω από τη δημιουργία του πασίγνωστης ιστοσελίδας. Η "αλήθεια" της ταινίας προήλθε τελικά από την παράθεση όλων των αντικρουόμενων θέσεων, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως ο ίδιος ο Mark Zuckerberg αρνήθηκε να συνεργαστεί με τους συντελεστές της. Ο Sorkin όμως βρήκε έναν ανέλπιστο σύμμαχο στη συλλογή πληροφοριών γύρω από τη φοιτητική ζωή στο Harvard του 2003, εκεί από όπου άρχισαν όλα. Η Natalie Portman ήταν φοιτήτρια εκεί τη συγκεκριμένη περίοδο και προθυμοποιήθηκε να παράσχει το απαραίτητο inside information.

Σύμφωνα και με τον Fincher, η ταινία αρνείται να πάρει θέση για τη διαμάχη που εξιστορεί γύρω από τα περίφημα πνευματικά δικαιώματα του facebook. Στον τομέα ωστόσο που ο σκηνοθέτης του «Social Network» έριξε τεράστιο βάρος ήταν το casting. Τις οριστικές επιλογές των πρωταγωνιστών ακολούθησαν μικρά groups μέσα στα οποία οι ηθοποιοί έκαναν εξαντλητικές πρόβες, πέραν από την επιμέρους έρευνα για το χαρακτήρα του καθενός στην οποία ο σκηνοθέτης έδινε μεγάλη σημασία. Αξίζει να σημειωθεί εδώ πως ο Fincher απαγόρευσε ρητώς στους ηθοποιούς του να συναντήσουν τους ανθρώπους που υποδύονταν έως ότου ολοκληρωθούν τα γυρίσματα.

Θέλοντας μάλιστα να καταστήσει τους χαρακτήρες πιο πειστικούς, υποχρέωνε τους πρωταγωνιστές του να επαναλαμβάνουν ανελλιπώς τους διαλόγους τους σε σημείο που να τους γίνουν βίωμα. Οι διάλογοι στην ταινία ήθελε να είναι σαν την πραγματική ζωή, όπου συχνά κάποιος ξεκινά να μιλά προτού τελειώσει ο συνομιλητής του. Μέσα από τις πρόβες μάλιστα, ο Fincher τους ενίσχυε συνεχώς να βυθίζονται όλο και περισσότερο στους χαρακτήρες τους, καλλιεργώντας ακόμη και ίντριγκες ανάμεσά τους, προσομοιάζοντας το περιβάλλον τους με εκείνο που βίωναν τα πραγματικά πρόσωπα της ιστορίας. Υπό το εντονότατο συναισθηματικά και δημιουργικά καθεστώς όπου λειτουργούσαν, οι Jesse Eisenberg και Andrew Garfield έγιναν καλοί φίλοι. Ενδεικτικό πάντως της τελειομανίας του Fincher είναι ότι η σκηνή του χωρισμού στην αρχή της ταινίας ανάμεσα στον Zuckerberg και τη φίλη του, Erica (Rooney Mara), χρειάστηκε να γυριστεί 99 φορές, τη στιγμή που ήταν λεπτομερέστατα αναλυμένη σε 8 σελίδες σεναρίου.

Από τα πραγματικά αξιοπερίεργα του «Social Network», αξίζει να αναφέρουμε πως επειδή ο Fincher δεν κατόρθωσε να βρει τους ιδανικούς μονοζυγωτικούς διδύμους για τους ρόλους των αδερφών Winklevoss, εμπιστεύτηκε τους Armie Hammer και Josh Pence, οι οποίοι φυσικά ποσώς έμοιαζαν. Παρόλα αυτά, οι δυο τους πέρασαν ούτε λίγο ούτε πολύ 10 μήνες σε μία ειδική κατασκήνωση για διδύμους προκειμένου να προσαρμοστεί ο ένας στην κινησιολογία του άλλου. Έπειτα, μιας και ο Hammer έμοιαζε περισσότερο με τους αληθινούς Winklevoss, τον έβαζε να παίζει κυρίως αυτός με πρόσωπο στην κάμερα αντί για τον Pence. Για όσες σκηνές όμως φαινόταν το πρόσωπο του Pence, γινόταν ειδική ψηφιακή επεξεργασία όπου του προσέθεταν εκείνο του Hammer. Ειδικότερα, για τις ανάγκες σκηνών όπου αμφότεροι βρίσκονταν στο κάδρο χρησιμοποιήθηκε και το παραδοσιακό split screen.

Για το τέλος, κρατήσαμε την αντίδραση του ίδιου του Mark Zuckerberg ως προς την ταινία. Αρχικά είχε δηλώσει απρόθυμος να τη δει, εν τέλει όμως αθέτησε το λόγο του, καθώς βρέθηκε στην αίθουσα παρέα με αρκετούς υπαλλήλους του. Σχολιάζοντας μάλιστα την ταινία φέρεται να είπε πως, πέραν από μερικές ανακρίβειες, οι δημιουργοί της είχαν πετύχει το αληθινό του ντύσιμο!