Αποκλειστική Συνέντευξη: Matt Reeves - Kodi Smit-McFee (Let Me In).

Μαριάννα Ράντου  |  06-01-2011
Αποκλειστική Συνέντευξη: Matt Reeves - Kodi Smit-McFee (Let Me In).

Ο Matt Reeves είναι γνωστός στους περισσότερους από εμάς από το εντυπωσιακό κινηματογραφικό του ντεμπούτο «Cloverfield», μια καταιγιστική 'monster movie' που κατάφερε, όντας όσο ψυχαγωγική και περιπετειώδης όφειλε, να δώσει συγχρόνως μια νέα πνοή στο συγκεκριμένο κορεσμένο κινηματογραφικό είδος. Αφού λοιπόν πειραματίστηκε κινηματογραφικά και πέτυχε, δίνοντάς μας προ διετίας τον «Godzilla» που αγάπησαν οι κριτικοί (μια όχι και τόσο εύκολη αποστολή), αποφάσισε να καταπιαστεί με κάτι ακόμα πιο επισφαλές: Να κάνει το remake μιας άλλης ταινίας, η οποία επίσης άλλαξε τους όρους του κινηματογραφικού της είδους. Δεν αναφερόμαστε ωστόσο σε κάποιο παλιό, ξεχασμένο αριστούργημα 'που άλλαξε τον ρου του κινηματογράφου' και τώρα βρίσκεται χαμένο στα συρτάρια κάποιας ταινιοθήκης: η εν λόγω ταινία είναι το 'Ασε το Κακό να μπει' («Let the right one in») η μόλις περσινή σουηδική ταινία του Tomas Alfredson που λατρεύτηκε από κοινό και κριτικούς και που έδωσε μια νέα διάσταση στο είδος τον βαμπιρικών ταινιών.

Περιττεύει να πούμε ότι το στοίχημα για τον Matt Reeves είναι τεράστιο. Μικρό το χρονικό διάστημα, νωπές οι μνήμες, μεγάλη η επιτυχία, φανατικοί οι θαυμαστές. Αποδεικνύεται το «Let me In» άξιος 'αμερικανός αδερφός' του διαμαντιού από τη Σουηδία; Και πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η νέα συνήθεια των αμερικανικών στούντιο να ξαναγυρίζουν ξενόγλωσσες ταινίες σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα από την προβολή τους (σε λίγο καιρό μας έρχονται οι αμερικανικές βερσιόν από 'Tο κορίτσι με το τατουάζ' και 'Το μυστικό στα μάτια της').

Συναντήσαμε τον Matt Reeves και τον αξιολάτρευτο πρωταγωνιστή της ταινίας Kodi Smit-McPhee (σίγουρα θα θυμάστε το εκφραστικό μουτράκι του αν είδατε το περσινό «The Road») στο Λονδίνο, και προσπαθήσαμε να λύσουμε αυτές τις απορίες μας, χωρίς να τους φέρουμε σε πολύ δύσκολη θέση με τις ερωτήσεις μας. Ιδού οι απαντήσεις τους:

Για τα κίνητρα του Matt Reevesόταν ξεκίνησε να γυρίζει την ταινία:

Matt Reeves: Όταν είδα το αρχικό φιλμ, το βρήκα υπέροχο. Ήταν περίπου ένα χρόνο πριν βγει στην Αμερική, και δεν είχα ακούσει τίποτε γι' αυτό. Όταν μου ζήτησαν να γυρίσω το remake, τους απάντησα αρχικά ότι ίσως δεν έπρεπε να γυριστεί remake της συγκεκριμένης ταινίας, γιατί ήταν απλώς υπέροχη. Όμως ταυτίστηκα τόσο πολύ με την ιστορία των παιδιών, και στη συνέχεια διάβασα και το βιβλίο και το είδα σαν μια ευκαιρία. Συνειδητοποίησα ότι ο Lindqvist είχε μεγαλώσει στη δεκαετία του '80, την ίδια εποχή που κι εγώ μεγάλωνα στην Αμερική, και σκέφτηκα ότι υπάρχει η δυνατότητα να μεταφέρω αυτή την ιστορία στο περιβάλλον που θυμόμουν εγώ από τα παιδικά μου χρόνια.

Για την ευθύνη απέναντι στους φαν του «Let The Right One In»:

Matt Reeves: Είναι ενδιαφέρον ότι όταν ξεκίνησα όλη τη διαδικασία, το σουηδικό φιλμ δεν είχε βγει ακόμα στην Αμερική. Οπότε δεν ήξερα τίποτα για τους φαν της ταινίας. Ήξερα μόνο ότι εγώ ήμουν φαν της ταινίας, κι ότι ήμουν φαν και του βιβλίου. Ο λόγος που οι παραγωγοί και οι διανομείς ήθελαν να γυρίσουν την ταινία ήταν ότι οι ίδιοι πίστευαν ότι η ταινία έπρεπε να πάει σε ένα μεγαλύτερο κοινό. Ο λόγος που ήθελα εγώ να κάνω την ταινία ήταν η προσωπική μου σύνδεση με την ιστορία ενηλικίωσης. Όταν έγραψα στον John Ajvide Lindqvist (σημ. ο συγγραφέας του βιβλίου στο οποίο είναι βασισμένες οι δύο ταινίες) και του είπα ότι λάτρεψα το βιβλίο όχι επειδή είναι απλά μια πολύ καλή ιστορία στο είδος των βαμπιρικών ιστοριών, αλλά επειδή μου θυμίζει την παιδική μου ηλικία, μου απάντησε ότι είναι η ιστορία και των δικών του παιδικών χρόνων. Τότε ένιωσα μεγάλη ευθύνη. Έπρεπε να παραμείνω πιστός στο υλικό. Και δεν ήθελα να αλλάξω τυχαία πράγματα που, βλέποντάς τα στην αρχική ταινία, με είχαν συγκινήσει. Ήθελα μόνο να βρω ένα τρόπο να κάνω πιο προσωπική την ιστορία. Εντέλει, οι παραγωγοί ήθελαν το ευρύ κοινό, κι εγώ ήθελα -κι εδώ βρίσκεται η ειρωνεία-, να κάνω κάτι απολύτως προσωπικό. Κι αυτή ήταν μια ευκαιρία που ήθελα αναμφισβήτητα να αξιοποιήσω.

Kodi Smit-McPhee: Είδα την πρώτη ταινία αμέσως αφού τελειώσαμε τα γυρίσματα του «Let Me In». Ήθελα πάρα πολύ να την δω, γιατί δεν μας επέτρεπε ο Matt Reeves να τη δούμε πριν τελειώσουμε, κι ούτε ο πατέρας μου ήθελε να τη δω. Κι έτσι περίμενα και περίμενα μέχρι το τέλος των γυρισμάτων. Όταν τελικά την είδα, μου φάνηκε καταπληκτική. Και κατάλαβα γιατί τόσος κόσμος αντιμετωπίζει το θέμα του remake με τόση ευαισθησία. Είναι μια τόσο καλή ταινία που σίγουρα όλοι οι φαν θα απαιτούν από αυτόν που την ξαναγυρίζει να είναι πολύ προσεκτικός.

Για τη διαδικασία των γυρισμάτων:

Matt Reeves: Κανένας από τους ηθοποιούς δεν είχε δει τη σουηδική ταινία, ούτε ο διευθυντής φωτογραφίας, ούτε κάποιο από τα βασικά μέλη του συνεργείου. Κι εγώ ο ίδιος δεν ξαναείδα την ταινία από τη στιγμή που συνειδητοποίησα ότι θα γυρίσω το «Let Me In», γιατί αντιλήφθηκα ότι είναι σημαντικό για μένα να δημιουργήσω τη δική μου εκδοχή. Το σημαντικότερο για μένα ήταν αυτό που ήθελα να βγει από την ιστορία. Από τη στιγμή που αυτό ξεκαθαρίστηκε στο σενάριο, η δημιουργία της ταινίας ήταν εντελώς δική μας διαδικασία. Αν ξεκινούσαμε την αντιγραφή κάποιου άλλου πράγματος, τότε το εγχείρημα δεν θα είχε ψυχή.

Για το αν το «Let Me In» είναι πιστό remake της αρχικής ταινίας:

Matt Reeves: Η διαδικασία που ακολουθήσαμε δεν ήταν ούτε μια προσπάθεια να αποφύγουμε, ούτε να προσθέτουμε επί τούτου στοιχεία από την πρώτη ταινία. Ήταν να βρούμε το δικό μας δρόμο στην ίδια ιστορία, με μια, ελπίζω, διαφορετική οπτική. Πολλοί έχουν πει ότι είναι ένα remake πλάνο προς πλάνο, κι όμως αυτό δεν ισχύει καθόλου.

Για τη απήχηση των ταινιών με βαμπίρ σήμερα:

Kodi Smit-McPhee: Νομίζω ότι προφανώς αυτό οφείλεται κατά βάση στο «Twilight», στο γεγονός ότι πολλοί ξεκίνησαν να τα βλέπουν λόγω αυτού και μετά συνέχισαν στις τηλεοπτικές σειρές. Αλλά και γιατί στην πραγματικότητα με τους βρικόλακες μπορείς να φτιάξεις ό,τι ιστορία θες. Μπορείς να φτιάξεις μια επική ιστορία όπως στο «Twilight», μια ιστορία ενηλικίωσης όπως το «Let Me In», ή να το κάνεις όπως το «True Blood». Είναι μια ιστορία από μόνη της, κι ο καθένας μετά μπορεί να την πλάσει όπως θέλει.

Matt Reeves: Αυτό που ενδιαφέρει κάθε φορά στις βαμπιρικές ιστορίες είναι αυτό που κρύβεται κάτω από την επιφάνεια. Όπως με όλες τις ταινίες είδους, έχεις το πρώτο επίπεδο, αυτό που αφορά το είδος καθεαυτό -είναι ένα βιβλίο με τέρατα, με βαμπίρ, κ.ο.κ- το μυστικό όμως κρύβεται κάτω από την επιφάνεια, κι είναι αυτό που το κάνει και πιο ενδιαφέρον. Και προφανώς το ενδιαφέρον στοιχείο με την συγκεκριμένη ταινία είναι ότι σε ένα πρώτο επίπεδο είναι μια ιστορία με βρικόλακες, αλλά σε ένα δεύτερο επίπεδο είναι μια ιστορία ενηλικίωσης.

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ:

Το Πρόγραμμα των Προβολών

Αναζήτηση με τον Πρωτότυπο Τίτλο

Αναζήτηση με τον Ελληνικό Τίτλο

Αναζήτηση με την Περιοχή

Αναζήτηση με τον Κινηματογράφο


© 2000-2025 | Θανάσης Γεντίμης

Το σύνολο του περιεχομένου και των υπηρεσιών του CinemaNews.gr διατίθεται στους επισκέπτες αυστηρά για προσωπική χρήση.

Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναπαραγωγή ή αποθήκευση με κάθε τρόπο και μέσον των περιεχομένων του CinemaNews.gr χωρίς την προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του δημιουργού του.