Une Promesse

Γερμανία, λίγο πριν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένας ταπεινής καταγωγής νεαρός άντρας (Richard Madden), βρίσκει δουλειά σε ένα εργοστάσιο χάλυβα. Ο ιδιοκτήτης, Karl Hoffmeister (Alan Rickman), εντυπωσιασμένος από τη δουλειά του, δίνει στο νεαρό τη θέση του γραμματέα του. Καθώς η υγεία του Karl επιδεινώνεται ο νεαρός επισκέπτεται όλο και πιο συχνά το σπίτι του, όπου γνωρίζει την κατά πολύ νεότερη σύζυγο του αφεντικού του, την γοητευτική Lotte (Rebecca Hall). Δεν τολμά να της αποκαλύψει τον έρωτά του, μέχρι που ο Karl του ανακοινώνει ότι θα τον στείλει να επιβλέψει τα ορυχεία του στο Μεξικό. Τότε ο νεαρός Friedrich θα καταλάβει ότι και η Lotte έχει τα ίδια αισθήματα, που όμως δίσταζε να αποκαλύψει. Λίγο πριν φύγει του δίνει μια υπόσχεση...

Υπήρξε μια περίοδος που ο γάλλος Patrice Leconte ήταν από τους πιο δημοφιλείς μη αγγλόφωνους δημιουργούς. Σήμερα το σινεμά του δυσκολεύεται να βρει την θέση του ανάμεσα στους υπερήρωες που κολλούν ένσημα για κατεδαφίσεις κτιρίων και τους πιτσιρικάδες με παντελόνια capri, που κινηματογραφούν με ψηφιακή κάμερα άλλους πιτσιρικάδες με παντελόνια capri.

Και ο ίδιος βέβαια έχει να παραδώσει μια πραγματικά καλή ταινία από το 2004. Tα τελευταία χρόνια φαίνεται περισσότερο σαν να προσπαθεί να εκπληρώσει τα απωθημένα του, παρά σαν να βρίσκεται σε ουσιαστική δημιουργική ανησυχία. Έτσι θα γυρίσει μια σειρά από ατυχείς φαρσοκωμωδίες, οι οποίες δικαιολογημένα δεν έφτασαν ποτέ στις ελληνικές αίθουσες, θα δοκιμάσει τις δυνάμεις του σε ένα μακάβριο, πλην όχι ιδιαίτερα ευρηματικό animation («The Suicide Shop») και τώρα θα πραγματοποιήσει το αγγλόφωνο ντεμπούτο του.

Στις καλύτερες του στιγμές ο Leconte υιοθετεί υποκειμενική αφήγηση, σκαλίζει το υποσυνείδητο του ήρωα και αφήνει αυτό που βρίσκεται εκεί μέσα να αναδυθεί στην επιφάνεια και να επηρεάσει τα δρώμενα. Στο «Une Promesse» όμως, μια συνηθισμένη ερωτική ιστορία όπου ένας πλούσιος παίρνει έναν φιλόδοξο, ελπιδοφόρο, πλην φτωχό νεαρό υπό την προστασία του κι εκείνος ερωτεύεται την γυναίκα του, ο Leconte κινηματογραφεί εντελώς αποστασιοποιημένα.

Οι συνθέσεις του μουσικοσυνθέτη Gabriel Yared -της φήμης του «Betty Blue» - φτιάχνουν ατμόσφαιρα, αλλά σε γενικές γραμμές πρόκειται για ένα ρομαντικό φιλμ στραγγισμένο από ερωτισμό. Το να κατηγορήσεις τον Leconte για αντιερωτισμό ίσως ακούγεται αστείο. Πρόκειται για τον άνθρωπο που έδωσε εικόνα και ήχο στην εφηβική καύλα με το φαντασιωτικό «Le Mari De La Coiffeuse». Για απουσία ρομαντισμού επίσης, όταν έχει κάνει το «La Fille Sur Le Pont», διάολε.

Εδώ όμως, θέλοντας εμφανώς να κάνει μια βρετανικού τύπου ερωτική ιστορία, όπου τον λόγο έχουν τα βλέμματα και οι μικρές χειρονομίες, είναι υπέρ του δέοντος εγκρατής και δεν παίρνει κι εκείνο που χρειάζεται από τους πρωταγωνιστές του, ειδικά από τον Richard Madden, από τον οποίο πασχίζει να βγάλει ερμηνεία με reaction shots. Μάλλον κάτι έχει χαθεί στην μετάφραση.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 07-05-2015  |  Διανομή: Seven Films