A Royal Affair

Η νεαρή πριγκίπισσα της Αγγλίας Caroline Mathilde παντρεύεται τον ψυχικά ασθενή βασιλιά της Δανίας Christian VII. Η άστατη ζωή του, η ανικανότητα του να κυβερνήσει και κυρίως η αδιαφορία του απέναντί της την οδηγεί στην αγκαλιά του γερμανού γιατρού Johann Friedrich Struensee, ενός θιασώτη του Διαφωτισμού, της ελευθερίας και των δικαιωμάτων του λαού που προσπαθεί εκμεταλλευτεί την φιλία του με τον βασιλιά για το κοινό καλό. Ο έρωτας και η παράνομη σχέση τους θα ξεκινήσουν μια επανάσταση που θα αλλάξει για πάντα το έθνος.

Μετά από μια μακρά παράδοση στα κοινωνικά - οικογενειακά δράματα και τις "τριερικές" εμμονές που τόσο μισούμε να αγαπάμε (ή και το αντίστροφο), η Δανία επιστρέφει δριμύτερη και διεκδικεί το Oscar ξενόγλωσσης ταινίας με το δράμα εποχής «A Royal Affair» του Nikolaj Arcel, γνωστού από τη συνυπογραφή του στο σενάριο του σουηδικού «The Girl With The Dragon Tattoo».

Ο Arcel αποφάσισε να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη ένα άγνωστο στο ευρύ κοινό πλην εξαιρετικά ενδιαφέρον κομμάτι της κεντροευρωπαϊκής ιστορίας: στη Δανία του 18ου αιώνα τα ιδεώδη του Διαφωτισμού βρίσκουν τον κύριο εκφραστή τους στο πρόσωπο του Γερμανού Struensee ο οποίος καταφέρνει να περάσει σημαντικές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις χειραγωγώντας τον παρανοϊκό βασιλιά Christian με την πολύτιμη βοήθεια της Βασίλισσας Caroline Mathilde η οποία εκτός από ερωμένη του τυγχάνει και ομοϊδεάτης του. Ο σκληρός πυρήνας του δανικού συντηρητισμού, ωστόσο, δεν θα παραδώσει τα όπλα τόσο εύκολα και η επακόλουθη σύγκρουση θα επηρεάσει τόσο τους ίδιους όσο και το δανικό λαό.

Αυτό που επιτυγχάνει ο πρωτάρης Arcel είναι ότι βρίσκει τη χρυσή τομή σε σκηνοθετικό επίπεδο ανάμεσα στις ιστορικό-πολιτικές πτυχές της εποχής και το love story. Σε καμία περίπτωση δε γέρνει ο ζυγός προς το δεύτερο, οπότε αν ανήκετε στους οπαδούς του ιστορικού ρομάντζου και των πριγκιπικών παραμυθιών μάλλον θα βρείτε τον τίτλο κατά τι παραπλανητικό. Αντιθέτως, το ενδιαφέρον εστιάζεται στις συγκλονιστικές αλλαγές που επέφερε ο Struensee σε μια εποχή που η Ευρώπη ήταν βουτηγμένη ως τα μπούνια στο σκοταδισμό και την απολυταρχία. Αλλαγές οι οποίες ενσαρκώνουν ιδέες που ακόμα και σήμερα, δύο αιώνες και κάτι μετά, τίθενται υπό συζήτηση. Και, μάλιστα, χωρίς να εξιδανικεύει το μεταρρυθμιστή Struensee ή να καταφεύγει σε φθηνούς μελοδραματισμούς, μιας και σε αρκετά σημεία της ταινίας διαφαίνεται ότι ουδείς αλάνθαστος και ότι ο άνθρωπος σε καταστάσεις έντασης μπορεί να παραβλέψει τον ιδεαλισμό του και να υποκύψει στις πιέσεις που του ασκούνται.

Ο Mads Mikkelsen έχει αποδείξει ουκ ολίγες φορές ότι είναι ταλαντούχος, ωστόσο αυτή τη φορά η ερμηνεία του φαίνεται σχετικά διεκπεραιωτική, με εξαίρεση σίγουρα την τελευταία σκηνή όπου το σενάριο του δίνει την ευκαιρία να μας παρουσιάσει ένα δείγμα του υποκριτικού του φάσματος, θυμίζοντας μας το λόγο για τον οποίο γίνεται τόση φασαρία γύρω από το όνομά του τα τελευταία χρόνια. Αποτέλεσε, μάλιστα, προσωπική επιλογή του σκηνοθέτη ο οποίος δήλωσε ότι "εάν δεν δεχόταν ο Mikkelsen δεν ξέρω τι θα κάναμε. Θα ήταν σαν είχαμε το «Lincoln» χωρίς τον Daniel Day Lewis". Η νεαρή Alicia Vikander, με τη σειρά της, στο ρόλο της βασίλισσας είναι αξιοπρεπής, χωρίς ωστόσο να συγκλονίζει. Ωστόσο, ο πρωτοεμφανιζόμενος Mikkel Boe Folsgaard είναι αυτός που επισκιάζει τους δύο έτερους του πρωταγωνιστικού τριγώνου με την εξαιρετική ερμηνεία του ως διπολικός βασιλιάς. Και αυτό δεν είναι λίγο, αν σκεφτεί κανείς ότι τον ανακάλυψαν σε μια θεατρική σχολή ως δευτεροετή φοιτητή και είναι η πρώτη φορά που ασχολείται επαγγελματικά με τη μεγάλη οθόνη.

Ως βασική ένστασή θα σημειώναμε ότι αν και η ταινία αναβιώνει μια τόσο αντικομφορμιστική ιστορία, η κινηματογράφησή της είναι απόλυτα συμβατική και σχετικά αργή. Τα 137 λεπτά ίσως αποθαρρύνουν πολλούς από εσάς, αλλά τελικά κάπως έτσι δεν είναι συνήθως τα ιστορικά έπη;

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 21-02-2013  |  Διανομή: Hollywood Entertainment  |  Επίσημο Site