The Cabin In The Woods

Πέντε φίλοι αποφασίζουν να περάσουν ένα σαββατοκύριακο σε μια απομακρυσμένη καλύβα στη μέση του πουθενά. Τελικά όμως βρίσκουν περισσότερα από όσα περίμεναν και όλοι μαζί θα πρέπει να αναζητήσουν την αλήθεια που κρύβεται πίσω από το μυστηριώδες δάσος και το σαδιστικό πείραμα στο οποίο φαίνεται ότι συμμετέχουν παρά τη θέλησή τους. Η ξεπεταγμένη, ο αθλητής, ο μπαφάκιας, ο κουλτουριάρης και η παρθένα αποτελούν αδιαμφισβήτητα τους χαρακτηριστικούς τύπους κολεγιόπαιδων μιας κλασσικής αμερικάνικης splatter movie. Η ανέμελη εκδρομή στο δάσος που εξελίσσεται σε ανεξέλεγκτο bloodbath είναι η σεναριακή βάση που οι λάτρεις των horror movies μισούμε να αγαπάμε. Ειδικά όταν σε όλο αυτό το πανηγύρι προστίθεται και μια hi - tech παρακολούθηση τύπου Big Brother, δεν μπορούμε παρά να είμαστε πεπεισμένοι ότι όλα θα κυλήσουν όπως αρμόζει, δηλαδή με ντελιριακά ξεκοιλιάσματα, συνοδευόμενα από τις πρέπουσες παροξυςμικές κραυγές.

Κλισέ μέχρι το μεδούλι, λοιπόν, και κάπου εκεί στα μέσα της ταινίας θα νομίσετε ότι τα είδατε όλα, ίσως να νιώσετε και λίγο απογοητευμένοι από το συνονθύλευμα "ζόμπι - αίμα - κρυφές κάμερες". Πλανάστε, όμως, οικτρά γιατί τότε είναι που θα συνειδητοποιήσετε ότι η ιστορία μόλις έχει ξεκινήσει και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται...

Το «The Cabin In The Woods» είναι μια ταλαιπωρημένη, θα έλεγε κανείς, ταινία αφού τα γυρίσματα είχαν ολοκληρωθεί από το 2009, όμως το project μπήκε στο συρτάρι όταν (τότε) αποφάσισαν να το μετατρέψουν σε 3D. H χρεωκοπία της MGM καθυστέρησε ακόμα περισσότερο την έξοδο του φιλμ στις αίθουσες, ενώ τελικά η Lionsgate ήταν εκείνη που το αγόρασε το 2011.

Γνωστό σε όλους ότι τόσο οι ταινίες τρόμου ως genre όσο και τα splatter ως υποκατηγορία περνούν κρίση εδώ και καιρό μιας και η έμπνευση/ πρωτοτυπία των δημιουργών έχει πανηγυρικά στερέψει. Αυτό ακριβώς φαίνεται να είχαν στο μυαλό τους ο σκηνοθέτης Drew Goddard και ο σεναριογράφος και παραγωγός Joss Whedon, όταν αποφάσισαν να κάνουν το «The Cabin In The Woods», μια αυτοσαρκαστική ωδή ουσιαστικά στο δημοφιλές κινηματογραφικό είδος.

Όσες φοβίες σας δημιουργήθηκαν από ταινίες τρόμου, θα τις βρείτε εδώ πασπαλισμένες με ολίγες αρχετυπικές εμμονές αλλά κυρίως με μπόλικο μαύρο χιούμορ. Οι ρυθμοί της ταινίας είναι αδιαμφισβήτητα γρήγοροι και τίποτα δεν προετοιμάζει τον ανυποψίαστο θεατή για το σουρεαλιστικό τελευταίο τέταρτο. Και μια εμφάνιση έκπληξη, ως το cult αλατοπίπερο στη συνταγή.

Όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας πάντως. Αν αποδέχεσθε εξαρχής ότι κάποιες ταινίες γίνονται απλά για να διασκεδάσουν, τότε θα περάσετε φίνα για 95 λεπτά. Μην το δείτε αν είσαστε ορκισμένοι φαν του είδους που δεν δέχεστε χιουμοριστικές αποκαθηλώσεις.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 15-04-2012  |  Διανομή: Feelgood Entertainment  |  Επίσημο Site