Elegy

Εκείνος (Ben Kingsley), μεσήλικας κριτικός τέχνης και πανεπιστημιακός, κουβαλά μία χαμένη σχέση με το γιο του (Peter Sarsgaard) και βρίσκει παρηγοριά στις επιφανειακές σχέσεις και τον κολλητό του (Dennis Hopper). Εκείνη (Penelope Cruz), 25χρονη λατίνα φοιτήτρια, σαγηνευτική και παθιασμένη, δε φοβάται να κινηθεί στους τόπους που οδηγούν οι επιλογές της. Η έλξη τους διαθέτει τη σπίθα του έρωτα δίχως αύριο. Όσα είναι κι όσα δεν τολμούν να παραδεχθούν τους απογειώνουν και ταυτόχρονα τους κρατούν δέσμιους φοβιών και λογικής. Η ταινία της Καταλανής Isabel Coixet είναι κάτι περισσότερο από μία ακόμα ταινία για τον έρωτα, του David και της Consuela, δύο φαινομενικά αταίριαστων ανθρώπων.

Βασισμένη στο διήγημα του Philip Roth, 'The Dying Animal', η 'Ελεγεία Ενός Έρωτα' ξεχωρίζει εύκολα απ' το σωρό των συνηθισμένων δραματικών ιστοριών αγάπης του σινεμά. Σκοτεινή, ρεαλιστικά μελαγχολική αλλά και αφηγηματικά ποιητική, με σκηνοθετική ματιά κρυστάλλινη που δείχνει και η ίδια ερωτευμένη με το στόρι, απαλλαγμένη από κάθε είδους περιττές ωραιοποιήσεις, το φιλμ της Coixet αξίζει τον πρωτότυπο τίτλο «Elegy» ως προς ό,τι το θέμα ορίζει.

Παρόλα αυτά, η θεματική της μόνο απλοϊκή δεν είναι. Η ερωτική σχέση τίθεται δε μονοπωλεί την ουσία, κυρίαρχο πρωταγωνιστή της υπόθεσης αποτελεί ο David, οι ενδιάμεσες ιστορίες και σχέσεις υπηρετούν τη δραματουργία, η ιχνηλασία της ψυχοσύνθεσης του ζευγαριού επιφυλάσσει μία ερεθιστική μυστικοπάθεια με την κάθε σκηνή να μας μαρτυρά πάντα κάτι παραπάνω. Εξαιρετικοί οι φωτισμοί, ειδικά στο διαμέρισμα του καθηγητή, αναδεικνύουν αρκετά σπουδαία κάδρα. Η Penelope Cruz επιβεβαιώνει, ύστερα κι απ' το εμφατικό πέρασμα στο «Vicky Christina Barcelona», πως δικαιούται να θεωρείται ηθοποιός και χωρίς το άγγιγμα του Almodovar. Η ερμηνεία της στέκει επάξια πλάι στο συνήθη επαρκή Ben Kingsley, που εδώ προβαίνει σε κατάθεση ψυχής.

Η μεταφορά του διηγήματος επενδύει ίσως περισσότερο στις συνέπειες της σχεδόν ολέθριας και λυτρωτικής συνάμα ερωτικής σχέσης, παρά στο σχόλιο του Roth για τη μποέμ κοινωνία. Σε κάθε περίπτωση όμως, το «Elegy» μιλά με καθηλωτική ευστοχία για τις ευκαιρίες που γλιστρούν μέσα απ' τα χέρια μας, είτε επειδή δεν τις πιστεύουμε αρκετά, είτε γιατί αγνοούμε τον αληθινό εαυτό μας, είτε γιατί θεωρούμε πως η νομοτέλεια των πραγμάτων δύναται να αποφασίσει ορθά εξ ονόματός μας. Μόνο που η ζωή περνά και μένουν μονάχα οι ύστερες συνειδητοποιήσεις που οδηγούν - πικρά - στην αυτογνωσία.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 20-11-2008  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site