Euphoria

Όταν ο Pavel (Maksim Ushakov) εξομολογηθεί στη Vera (Polina Agureyeva) τον έρωτά του, τίποτα δε θα μπορέσει να σταθεί εμπόδιο στην ευτυχία τους. Ούτε καν ο άνδρας της, Valeri (Mikhail Okunev) ή η μικρή τους κόρη. Το αφιλόξενο τοπίο της ρωσικής στέπας, το ζευγάρι θα προσπαθήσει να ξεφύγει από το παρελθόν και να ζήσει παθιασμένα το σήμερα, μόνο που ο Valeri είναι αποφασισμένος να πάρει την εκδίκησή του.

Μία σκηνή ενδεικτική του κομψοτεχνήματος του Ivan Vyrypayev είναι εκείνη κατά την οποία η βάρκα με τους ερωτευμένους πλέει στο ποτάμι περνώντας μπροστά απ' τα μάτια του απατημένου συζύγου. Με την κάμερα τοποθετημένη πίσω από τον Valeri, η βάρκα μοιάζει να διαπερνά το κεφάλι του δίνοντας έναν οπτικοποιημένο ορισμό της υπέρτατης, άκρως οικονομικής αφηγηματικής δεινότητας του (κατά βάση θεατρικού) σκηνοθέτη-σεναριογράφου, της επιτομής του συμβολισμού και φυσικά της μαθηματικής αρμονίας που χαρακτηρίζει συνολικά τις σκηνές της 'Ευφορίας'.

Στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ο Vyrypayev προσφέρει ένα σπάνιας κοπής οπτικοακουστικό διαμάντι. Μέσα σε μόλις 73 λεπτά αφηγείται μία ιστορία απαγορευμένης αγάπης και συνεπακόλουθης οργής στημένη έτσι ώστε να μην επιτρέπει τίποτε περιττό να παρεισφρήσει στο σύμπαν του. Το «Euphoria» είναι ευφυώς αφαιρετικό, με την κάθε σκηνή στημένη με γεωμετρική ακρίβεια, διαθέτει αξιοζήλευτη φωτογραφία (τα σταχτιά νυχτερινά κάδρα στο φεγγαρόφωτο αναδεικνύουν τη φτώχεια της λεκτικής περιγραφής) κι ένα μουσικό θέμα που οι συνεχείς επαναλήψεις και παραλλαγές του εντυπώνονται στο μυαλό. Ο ακορντεονίστας Aidar Gainullin, αν και μόλις 25 ετών, προσφέρει ό, τι ακριβώς θα άξιζε να συνοδεύσει ακουστικά την οπτική αρμονία που χαρακτηρίζει την ταινία.

Μοναδικό, πλην όμως κρίσιμο ερώτημα εντοπίζεται στο κατά πόσο η 'Ευφορία' διεγείρει το συναίσθημα αντιστοίχως όπως τα καταφέρνει στο αισθητικό κομμάτι. Αν και δεν αποκλείεται, ειδικά στα αργής κίνησης πλάνα, να θυμίσει κάτι από 'Ερωτική Επιθυμία' («In The Mood For Love»), είναι μάλλον επίφοβο να ισχυριστούμε πως ο Vyrypayev καταφέρνει να θέσει σε καθεστώς ερωτικής μέθης το θεατή όπως αβίαστα και μαεστρικά το καταφέρνει ο Wong Kar Wai. Έως το σημείο της ενσυναίσθησης, ο Ρώσος σκηνοθέτης ασφαλώς τα πηγαίνει περίφημα. Αλλά η απόσταση της ενσυναίσθησης από την παραγωγή ατόφιου συναισθηματικού φορτίου είναι υπαρκτή, όση περίπου κι εκείνη που χωρίζει ένα αξιολογότατο φιλμ από το άρτιο.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 25-09-2008  |  Διανομή: 210 Films  |  Επίσημο Site