Ο Αλλος

Η μετανάστευση είναι ένα θέμα που τα τελευταία χρόνια αποτελεί ένα καίριο κοινωνικό ζήτημα για τον ελληνικό χώρο. Η Λουκία Ρικάκη με το ντοκιμαντέρ της, ΑΟ ΑλλοςΑ, εξετάζει μια πτυχή του συγκεκριμένου προβλήματος. Η ταινία διαδραματίζεται στο χωριό Πατσίδερος στο Ηράκλειο Κρήτης., εκεί όπου ο δάσκαλος του μονοθέσιου σχολείου Γιάννης Φραγκιαδάκης, διδάσκει μία τάξη που απαρτίζεται από 1 Έλληνα και 5 Αλβανούς μαθητές. Η ισότιμη διδασκαλία και η τήρηση των ισορροπιών σε μεγάλο μέρος να εξασφαλίζει την αρμονική συνύπαρξη και την ομαλή διαβίωση ανάμεσα στους έλληνες και αλβανούς κατοίκους του χωριού, τα προβλήματα όμως και οι συγκρούσεις δεν λείπουν.

Οι σχέσεις των μαθητών μεταξύ τους, με το δάσκαλο και με τους γονείς τους μπαίνουν στο μικροσκόπιο. Οι αλβανοί μετανάστες που ζουν στο Πατσίδερο, ελπίζουν ότι στο μέλλον τα παιδιά τους θα ριζώσουν εκεί, φτιάχνοντας μία ζωή καλύτερη από τη δική τους. Οι οικογένειες των μεταναστών παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Κάποιοι ομολογούν ότι μόλις τα παιδιά τους ανεξαρτητοποιηθούν, εκείνοι θα γυρίσουν πίσω στα πάτρια εδάφη, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι δεν θέλουν να επιστρέψουν ποτέ στην Αλβανία. Οι πρώτοι παρόλο που ήρθαν στη Αχώρα των λωτοφάγωνΑ δεν λησμόνησαν ούτε λεπτό την πατρίδα τους, ενώ οι δεύτεροι θέλουν πραγματικά να την ξεχάσουν.

Το ντοκιμαντέρ ενώ αρχίζει πολλά υποσχόμενο, τελικά δεν καταφέρνει να εκπληρώσει τις προσδοκίες του θεατή, αφού αποτυγχάνει να αναπτύξει πλήρως το θέμα του. ΚαθΑ όλη τη διάρκεια της ταινίας, υπάρχει η αίσθηση ότι πολλά θέματα δεν θίγονται και πολλά πράγματα δεν λέγονται, από την πλευρά των αλβανών γονιών. Βλέποντας τα μάτια τους νιώθουμε τον φόβο και την ανησυχία μην τυχόν ειπωθεί κάτι ανάρμοστο ή προκλητικό για τους έλληνες γείτονές τους. Αλλωστε όπως είπε και ο πατέρας του έλληνα μαθητή ΑΔεν τολμάνε να κάνουν τίποτε κακό γιατί ξέρουν ότι θα υπάρξουν συνέπειεςΑ. Υπάρχει λοιπόν ένα πλήθος ερωτημάτων που θα μπορούσαν να τεθούν στους ανθρώπους αυτούς και τα οποία ποτέ δεν γίνονται. Εδώ όμως μπαίνει και ένα ηθικό δίλημμα. Έχει ο κινηματογραφιστής το δικαίωμα να πιέσει τα ΑαντικείμεναΑ της έρευνάς του να μιλήσουν για πράγματα που αποφεύγουν και που ίσως μακροπρόθεσμα τους βλάψουν, ή πρέπει να αρκεστεί μόνο σε αυτά που θέλουν οι ίδιοι να εξωτερικεύσουν?

Η Λουκία Ρικάκη ξέρει καλά τι σημαίνει ξεριζωμός και μετανάστευση. Ο ίδιος ο πατέρας της μετανάστευσε στη Γερμανία, όπου μην μπορώντας να αντέξει τη ζωή του μετανάστη, πέθανε στα 45 του χρόνια, μακριά από πατρίδα, φίλους και οικογένεια. Δυσκολεύεται λοιπόν να κρύψει την προσωπική της συμπάθεια για τους μετανάστες. Με την ταινία της αυτή θέλει να προβάλλει ένα θετικό δείγμα συνύπαρξης που διασφαλίζεται με άξονα την εκπαίδευση. Και παρόλο που σε πολλά σημεία δεν εμβαθύνει όσο θα έπρεπε και παρότι το σπικάζ της ίδιας είναι αδικαιολόγητα άτονο, το μήνυμα της περνάει. Τέλος, η ταινία είναι αφιερωμένη σε όλους εκείνους που αναγκάζονται να ξεριζωθούν και ελπίζουν σε κάτι καλύτερο και σε αυτούς που τους ΑπεριμένουνΑ και τους δέχονται.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 15-04-2005  |  Διανομή: Playtime  |  Επίσημο Site