Alfie

Ο Alfie είναι ένας Βρετανός που ζει στο Manhattan, δουλεύοντας ως οδηγός σε μια εταιρία ενοικίασης πολυτελών αυτοκινήτων. Αποκλειστικό αντικείμενο της ζωής του είναι η γνωριμία με γοητευτικές γυναίκες όλων των ηλικιών και η αποφυγή της μόνιμης δέσμευσης με κάθε τρόπο. Δεν είναι λίγες οι φορές που η λιμουζίνα αποτελεί το σημείο γνωριμίας και συνάντησης με ενδιαφέρουσες γυναίκες. Παράλληλα ο Alfie έχει μια σχεδόν-μόνιμη σχέση με την ανύπανδρη μητέρα Julie. Όμως εκείνος δεν νοιώθει δεσμευμένος συνεχίζοντας να εξασκεί την τέχνη της κατάκτησης, έχοντας βασικούς κανόνες και μηχανισμούς για να κερδίσει και την πιο δύσκολη περίπτωση. Ακόμα και ο Alfie θα «βρει το δάσκαλό του», όταν θα γνωρίσει μια μεγαλύτερή του γυναίκα η οποία θα τον κάνει να σκεφτεί εκ νέου την πορεία της ζωής του.

Όταν οι ιδέες έρχονται δύσκολα στους σεναριογράφους του Hollywood, τότε οι λύσεις βρίσκονται στο παρελθόν. Το Alfie του 1966 είχε τον Michael Caine στον πρώτο ρόλο και ήταν μια ταινία που έκανε αίσθηση όταν προβλήθηκε κυρίως λόγω των αναφορών του σε δύσκολα θέματα. Τότε άλλωστε η σεξουαλική απελευθέρωση βρισκόταν στο ξεκίνημά της και θέματα όπως η έκτρωση θεωρούνταν ταμπού. Σαράντα χρόνια αργότερα τα πράγματα έχουν σίγουρα αλλάξει και τέτοια ζητήματα μοιάζουν περισσότερο οικεία. Μπορεί ο Michael Caine να διατηρεί την ιδιαίτερη γοητεία του, αλλά ο Alfie του σήμερα είναι ο Jude Law. Ο ρόλος είναι μάλλον πρόκληση ειδικά αν σκεφτούμε πως ο χαρακτήρας του Alfie θα έπρεπε να είναι μάλλον αντιπαθής συγκεντρώνοντας τη ζήλια του ανδρικού κοινού και την απέχθεια του γυναικείου.

Από τα πρώτα λεπτά του φιλμ είναι ολοφάνερο πως ο Law στηρίζει στους ώμους του το όλο εγχείρημα. Αλλωστε οι δεύτεροι γυναικείοι ρόλοι (λ.χ. Susan Sarandon και Marisa Tomei) χάνονται στο περιθώριο, παρότι θα μπορούσαν να αναπτυχθούν περισσότερο. Η γοητεία του Law κατακλύζει το φακό, κερδίζοντάς μας ακόμα και σε δύσκολες σεναριακά σκηνές. Δεν είναι τυχαία άλλωστε και η προσεκτικά στημένη εικόνα του Manhattan που δεν θυμίζει σε τίποτε τις γνωστές εικόνες της Νέας Υόρκης. Το «κερασάκι στην τούρτα» της στυλιζαρισμένης προσέγγισης από το σκηνοθέτη Charles Shyer, αποτελούν οι τεράστιες φωτεινές επιγραφές που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν την συναισθηματική κατάσταση του ήρωα. Το Alfie δεν διεκδικεί κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία και αποδεικνύεται μια καλοφτιαγμένη κομεντί, που ξεκινά αρκετά γλυκερά αλλά τελικά μάλλον βρίσκει τις ισορροπίες της.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 07-01-2005  |  Διανομή: UIP  |  Επίσημο Site