Bridget Jones: Mad About The Boy

Η Bridget (Renee Zellwegger) είναι και πάλι μόνη, χήρα εδώ και τέσσερα χρόνια, αφού ο Mark (Colin Firth) σκοτώθηκε σε ανθρωπιστική αποστολή στο Σουδάν. Τώρα είναι η ανύπαντρη μητέρα του 9χρονου Billy και της 4χρονης Mabel, με την προσωπική της ζωή τελείως μουδιασμένη, και μεγαλώνει τα παιδιά της με τη βοήθεια των πιστών της φίλων, ακόμα και του πρώην εραστή της, Daniel Cleaver (Hugh Grant). Υποχωρώντας στις πιέσεις των φίλων, της συναδέλφου, της μητέρας (Gemma Jones) και της γυναικολόγου της (Emma Thompson) να ξαναβρεί τη χαρά της ζωής και τον έρωτα, η Bridget επιστρέφει στη δουλειά και δοκιμάζει ακόμα και τις εφαρμογές γνωριμιών, όπου σύντομα την προσεγγίζει ένας γοητευτικός νεότερος άνδρας (Leo Woodall). Τώρα, έχοντας να ισορροπήσει δουλειά, σπίτι και προσωπική ζωή, η Bridget αντιμετωπίζει την κριτική των τέλειων μαμάδων στο σχολείο και ανησυχεί για την αδυναμία του Billy να ξεπεράσει την απουσία του πατέρα του.

Πίσω στο 2001, το «Bridget Jones' Diary» γινόταν αναπάντεχη εμπορική επιτυχία, αναγορεύοντας την πρωταγωνίστριά του, Renee Zellwegger, σε σταρ και γεννώντας ένα απρόσμενο franchise. Το 2004 ήρθε το δεύτερο κεφάλαιο, το 2016 το τρίτο και φέτος, 24 ολόκληρα χρόνια μετά την κυκλοφορία της πρώτης ταινίας, βγαίνει η τέταρτη, χωρίς τίποτα απολύτως να μας διαβεβαιώνει πως θα είναι και η τελευταία. Βλέπετε, εξαρχής δεν υπήρχε λόγος να ενδιαφερθούμε για την Bridget Jones για περισσότερο από μία ταινία - κάποιος πιο κακός από εμάς θα έλεγε ούτε για αυτή τη μία ταινία - επομένως το γεγονός ότι το κοινό συνεχίζει να προσέρχεται στις αίθουσες μαρτυρά πως υπάρχει κόσμος που ταυτίζεται με όσα βλέπει επί της οθόνης σε αυτές τις ταινίες.

Η τέταρτη αυτή ταινία θίγει θέματα όπως είναι η μοναξιά μιας γυναίκας η οποία καλείται να μεγαλώσει ολομόναχη τα παιδιά της κι έτσι υποχρεώνεται να βάλει στην άκρη τον εαυτό της, τα θέλω και τις προσωπικές ανάγκες της, τα στερεότυπα που έχουμε γύρω από τους ρόλους και τις σχέσεις των φύλων, τις ηλικίες και τη μητρότητα, καθώς και την απώλεια και τους τρόπους με τους οποίους αυτή μπορεί να ξεπεραστεί. Όλα τα παραπάνω θίγονται βεβαίως πολύ επιδερμικά, πάντοτε στη συσκευασία μιας ανώδυνης ρομαντικής κωμωδίας για το ευρύ κοινό, χωρίς ποτέ το σενάριο να ρισκάρει να επενδύσει σε κάποια σοβαρότερη δραματουργική σύγκρουση.

Το αποτέλεσμα είναι μια ταινία με άφθονο fan service, η οποία θα ικανοποιήσει μάλλον τους λάτρεις των προηγούμενων ταινιών, που προσέρχονται προσδοκώντας απλά ένα ευχάριστο δίωρο παρέα με χαρακτήρες που αγάπησαν. Για όλους τους υπόλοιπους, το «Bridget Jones: Mad About the Boy» είναι 130 βασανιστικά λεπτά, με μοναδική ανάπαυλα κάποιες εκλάμψεις κωμικής σπιρτάδας από τους Hugh Grant και Emma Thompson, η σύντομη παρουσία των οποίων δυστυχώς δεν αρκεί για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Ο Colin Firth επίσης επιστρέφει για μερικές σκηνές, αλλά το εύρημα που τον επαναφέρει είναι φθηνό και εντελώς ανόητο, ενώ το υπόλοιπο καστ, της Zellwegger συμπεριλαμβανομένης, είναι απλά αδιάφορο.

Συνοπτικά, το τέταρτο κεφάλαιο στις κινηματογραφικές περιπέτειες της Bridget Jones, εξαρχής αχρείαστο καθώς ήταν, απευθύνεται σε πολύ συγκεκριμένο και αριθμητικά περιορισμένο κοινό. Τηλεοπτικής αισθητικής, τόσο στη σκηνοθεσία όσο και στη διάσπαρτη, ανερμάτιστη αφήγησή του, το φιλμ δεν ξύνει παρά μόνο την επιφάνεια των θεματικών που ακουμπά, σπαταλά το ταλέντο ορισμένων από τους καλύτερους Βρετανούς ηθοποιούς εν ενεργεία και περιέχει ελάχιστα αστεία και πάμπολλα κλισέ. Μακάρι ο χαρακτήρας να έχει πει την τελευταία του λέξη κινηματογραφικά, πολύ φοβόμαστε όμως πως στην εποχή των brand names και των ατελείωτων franchises κάτι τέτοιο είναι ακόμα πολύ μακριά.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 13-02-2025  |  Διανομή: Tanweer