Bonnard, Pierre Et Marthe

Ο Pierre Bonnard (Vincent Macaigne), διάσημος ζωγράφος στο Παρίσι των τελών του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα, γνωρίζει τη Marthe (Cecile De France), ένα κορίτσι του δρόμου, την οποία αρχικά θα προσλάβει ως μοντέλο, σύντομα όμως θα ερωτευθεί και θα ξεκινήσει μαζί της μια παθιασμένη σχέση ζωής. Η Marthe θα γίνει η μούσα και η κινητήριος δύναμη του Pierre, καθώς ο ζωγράφος θα παρατήσει τη ζωή στο πολύβουο Παρίσι για μια ηρεμότερη και πιο δημιουργική καθημερινότητα στο εξοχικό τους. Εκεί, θα ζήσουν στιγμές ευτυχίας, αλλά και πολλές δυσκολίες, καθώς η αγάπη τους θα απειληθεί, η αφοσίωση του Pierre θα δοκιμαστεί όταν στη ζωή του μπει η νεαρή Renee (Stacy Martin) και δύο παγκόσμιοι πόλεμοι θα ρίξουν τη σκιά τους στην Ευρώπη.

Ο Martin Provost, σκηνοθέτης που μας είχε εκπλήξει ευχάριστα πριν από επτά χρόνια χάρη στην ταινία του «Violette», επιστρέφει με μια βιογραφική ταινία εποχής, βασισμένη σε αληθινή ιστορία. Στη νέα του ταινία, ο Γάλλος σκηνοθέτης τολμά να διαχειριστεί ένα πολύ δύσκολο θέμα, αυτό της αληθινής φύσης της αγάπης ανάμεσα σε δύο ανθρώπους διά βίου δεμένους μεταξύ τους, δίχως εύκολες σχηματοποιήσεις και υπεραπλουστευμένους διαχωρισμούς σε "καλούς" και "κακούς". Σε μια εποχή που η κοινή γνώμη παραμονεύει ανά πάσα στιγμή στη (σοσιαλμιντιακή) γωνία, έτοιμη να βάλει ταμπέλες σε πρόσωπα και καταστάσεις, το «Bonnard, Pierre et Marthe» έρχεται να υπενθυμίσει πως οι ανθρώπινες σχέσεις, και ειδικά οι ερωτικές, είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο.

Για την ακρίβεια, η ταινία του Provost παραλληλίζει διακριτικά την αγάπη με τον πόλεμο. Η παρουσία των δύο παγκόσμιων πολέμων του 20ού αιώνα στο φόντο, έστω, της αφήγησης δεν είναι τυχαία, αφού ο σκηνοθέτης επιλέγει να τοποθετήσει τις κομβικότερες στιγμές στην εξέλιξη της σχέσης του πρωταγωνιστικού ζευγαριού στις παραμονές και στη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Οι χαρακτήρες της ταινίας, και ειδικά οι γυναικείοι, είναι περίπλοκοι και γοητευτικοί, με τον Provost να εμβαθύνει τόσο στην ανδρική όσο και στη γυναικεία ψυχοσύνθεση με χειρουργική ακρίβεια και οξυδέρκεια.

Ωστόσο, η ταινία υποπίπτει σε ένα μεγάλο σφάλμα, το οποίο τελικά τη ζημιώνει ανεπανόρθωτα, κι αυτό δεν είναι άλλο από τη διαχείριση του χαρακτήρα της Renee. Χωρίς να θέλουμε σε καμία περίπτωση να ηθικολογήσουμε, άλλωστε δεν είναι αυτή η δουλειά ούτε του καλλιτέχνη ούτε του κριτικού, η ταινία φέρεται στη Renee χειρότερα από ό,τι της φέρθηκε ο ίδιος ο Pierre Bonnard. Οι συνέπειες των πράξεων του ζωγράφου παρουσιάζονται με πολύ βιαστικό τρόπο, ενώ η σκηνή όπου εμφανίζεται το φάντασμα της Renee είναι χοντροκομμένη, μελοδραματική κι εντελώς αχρείαστη σε μια ταινία κατά τ' άλλα λεπτή και πανέξυπνη. Πρόκειται για τη μοναδική παραφωνία, είναι όμως αρκετά σοβαρή ώστε να μειώσει σε μεγάλο βαθμό την τελική επίγευση του έργου.

Πάντως, ο Provost παραμένει ένας εξαιρετικός εικονοκλάστης. Η φωτογραφία του είναι πανέμορφη και η χρήση των ψηφιακών εφέ για την ανάπλαση του Παρισιού της εποχής λελογισμένη και λειτουργική. Το «Bonnard, Pierre et Marthe» μπορεί συνολικά να μη βρίσκεται στο επίπεδο της ταινίας που μας γνώρισε τον σκηνοθέτη, εντούτοις επιβεβαιώνει τη θέση του ανάμεσα στους πιο ενδιαφέροντες δημιουργούς του μοντέρνου γαλλικού κινηματογράφου. Αξίζει, τέλος, να επισημάνουμε τις θαυμάσιες ερμηνείες της ταινίας, από το σύνολο του θιάσου, με τους Macaigne, De France και Martin να δικαιούνται, βεβαίως, τη μερίδα του λέοντος στους επαίνους.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 01-08-2024  |  Διανομή: Cinobo