The Watchers

Αυτό το δάσος δε φαίνεται σε κανένα χάρτη. Κάθε αυτοκίνητο που το διασχίζει χαλάει ανάμεσα στα δέντρα του. Το αυτοκίνητο της Mina (Dakota Fanning) δε θα έχει διαφορετική τύχη. Έχοντας χαθεί στο δάσος, αναγκάζεται να περιπλανηθεί στο σκοτάδι μέχρι που συναντά μια γυναίκα (Olwen Fouere) η οποία της φωνάζει να την ακολουθήσει, με αποτέλεσμα η Mina να βρεθεί σύντομα σε ένα δωμάτιο με γυάλινο τοίχο και ηλεκτρικό φως που ενεργοποιείται μόλις πέσει η νύχτα, όταν οι Παρατηρητές βγαίνουν από το έδαφος. Αυτά τα πλάσματα έρχονται για να παρατηρήσουν τους αιχμαλωτισμένους ανθρώπους και τρομερά πράγματα θα συμβούν σε όποιον δε φτάσει έγκαιρα στο καταφύγιο.

Υπάρχουν δύο ταινίες μέσα στο «The Watchers», το κινηματογραφικό ντεμπούτο της Ishana Night Shyamalan, κόρης του M. Night Shyamalan («The Sixth Sense», «Unbreakable») με μοναδική ως τώρα εμπειρία μερικά επεισόδια της τηλεοπτικής σειράς «Servant». Η μία, που είναι ενδιαφέρουσα, έχει να κάνει με τον ίδιο τον κινηματογράφο και το θέαμα ως ηθική πράξη. Η άλλη, η αρκετά τετριμμένη, περιστρέφεται γύρω από το τραύμα και τις συνέπειες της ενοχής, ένα μοτίβο που συναντάμε σε υπερβολικά πολλές ταινίες τρόμου των τελευταίων ετών. Δυστυχώς, η σκηνοθέτρια αφήνει ανολοκλήρωτη την πρώτη ταινία και επιλέγει να εστιάσει στη δεύτερη, δίνοντας ένα αποτέλεσμα σίγουρα όχι αδιάφορο, ούτε όμως και απόλυτα επιτυχημένο.

Απολύτως επηρεασμένη από τον πατέρα της στο ύφος και τη δραματουργία, η Shyamalan φτιάχνει μια αρκετά υποβλητική ατμόσφαιρα, κάτι στο οποίο συμβάλλει και η φωτογραφία, μολονότι σε κάποιες στιγμές είναι περισσότερο σκοτεινή απ' όσο θα έπρεπε. Η μερική μόνο αποκάλυψη των τεράτων και η σταδιακή εμφάνισή τους λειτουργούν αποτελεσματικά, πλην όμως ελάχιστη πρωτοτυπία έχει να επιδείξει σε σκηνοθετικό επίπεδο η ταινία, ενώ και η εμμονή της δημιουργού να δώσει στο φιλμ της ένα τελικό twist όπως συνηθίζει να κάνει ο πατέρας της στις δικές του ταινίες λειτουργεί μάλλον εις βάρος της, αφού η τρίτη πράξη του φιλμ μοιάζει τραβηγμένη από τα μαλλιά.

Όσο για το ίδιο το θέμα της ταινίας, που τελικά δεν είναι παρά, για μία ακόμη φορά, η διαχείριση της απώλειας, του τραύματος και των ενοχών, είναι τόσο προβλέψιμο ακριβώς επειδή είναι χιλιοειδωμένο που η ταινία αδυνατεί να μας εκπλήξει έστω στην τελευταία πράξη της. Παρά τις καλές ερμηνείες, την ικανοποιητική μουσική υπόκρουση, την ατμόσφαιρα φόβου της πρώτης ώρας και τις στομφώδεις αλλά καλογραμμένες ατάκες, το «The Watchers» δεν καταφέρνει να κομίσει κάτι καινούργιο στο είδος του τρόμου και μοιάζει αναποφάσιστο ανάμεσα στο λεγόμενο "elevated horror" και την στουντιακή αισθητική των λιγάκι φτηνών jump scares. Έχει λίγο κι από τα δύο, τονικά όμως μοιάζει ανερμάτιστη.

Εν τέλει, το ντεμπούτο της Ishana Night Shyamalan είναι μια μάλλον μέτρια ταινία τρόμου που αποδεικνύει ότι το νεότερο μέλος της φαμίλιας του Ινδοαμερικανού δημιουργού έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της για να κερδίσει τη δική της προσωπική φωνή και να ξεχωρίσει από τον M. Night. Παρά τα κατά τόπους καλά στοιχεία, τα προβλήματα τελικά είναι περισσότερα και επισκιάζουν το σύνολο, με αποτέλεσμα το φιλμ να μοιάζει με χαμένη ευκαιρία. Όπως άλλωστε μοιάζουν, για να είμαστε ειλικρινείς, και οι περισσότερες ταινίες του μπαμπά Shyamalan, ενός κινηματογραφιστή με χάρισμα στο να καταστρέφει τις καλές ιδέες του στο φινάλε σχεδόν κάθε ταινίας του.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 06-06-2024  |  Διανομή: Tanweer