Civil War

Η Αμερική έχει βυθιστεί στο χάος και την παράνοια ενός αιματοβαμμένου εμφυλίου πολέμου, ύστερα από την απόσχιση μερικών πολιτειών, τα στρατεύματα των οποίων προελαύνουν νικηφόρα προς την πρωτεύουσα με στόχο να ανατρέψουν τον Πρόεδρο (Nick Offerman). Η Lee (Kirsten Dunst), φωτογράφος με μακροχρόνια εμπειρία σε εμπόλεμες περιοχές, αποφασίζει να διασχίσει ολόκληρη τη χώρα με τον συνεργάτη της, το δημοσιογράφο Joel (Wagner Moura), προκειμένου να επισκεφθεί το Λευκό Οίκο και να πάρει συνέντευξη από τον Πρόεδρο. Μαζί τους θα πάρουν τον ηλικιωμένο μέντορα της Lee (Stephen McKinley Henderson) και μια νεαρή φωτογράφο που θαυμάζει τη Lee (Cailee Spainy), σε ένα επικίνδυνο ταξίδι μέσα στην καρδιά του σκότους.

Η Αμερική έχει βυθιστεί στο χάος και την παράνοια ενός αιματοβαμμένου εμφυλίου πολέμου, ύστερα από την απόσχιση μερικών πολιτειών, τα στρατεύματα των οποίων προελαύνουν νικηφόρα προς την πρωτεύουσα με στόχο να ανατρέψουν τον Πρόεδρο (Nick Offerman). Η Lee (Kirsten Dunst), φωτογράφος με μακροχρόνια εμπειρία σε εμπόλεμες περιοχές, αποφασίζει να διασχίσει ολόκληρη τη χώρα με τον συνεργάτη της, το δημοσιογράφο Joel (Wagner Moura), προκειμένου να επισκεφθεί το Λευκό Οίκο και να πάρει συνέντευξη από τον Πρόεδρο. Μαζί τους θα πάρουν τον ηλικιωμένο μέντορα της Lee (Stephen McKinley Henderson) και μια νεαρή φωτογράφο που θαυμάζει τη Lee (Cailee Spainy), σε ένα επικίνδυνο ταξίδι μέσα στην καρδιά του σκότους.

Έχοντας ξεκινήσει την καριέρα του ως σεναριογράφος σε ταινίες όπως το «28 Days Later» (2002) του Danny Boyle, ο Alex Garland πέρασε στη σκηνοθεσία το 2014 με το «Ex Machina», μια ωραία αν και υπερβολικά στιλιζαρισμένη ταινία επιστημονικής φαντασίας, την οποία διαδέχθηκαν το εξαιρετικό «Annihilation» (2018), που δυστυχώς δεν είδαμε ποτέ στην Ελλάδα, η μίνι σειρά "Devs" (2020) και το μάλλον άστοχο «Men» (2022). Με το «Civil War», τη νέα του ταινία που θα είναι και η τελευταία πριν ο σκηνοθέτης κάνει ένα χρονικά παρατεταμένο διάλειμμα, ο Garland επιστρέφει στη φόρμα που φαίνεται να είχε χάσει με την προηγούμενη δουλειά του, σκηνοθετώντας ένα δυστοπικό φιλμ που μπορεί να μην αγγίξει ιδιαίτερα όσους δεν έχουν εικόνα περί των αμερικανικών πολιτικών πραγμάτων, σε όλους τους υπόλοιπους όμως θα προκαλέσει έντονο καρδιοχτύπι - γι' αυτό και ήδη είναι μια από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες της χρονιάς στην Αμερική.

Μπορεί κανείς να ψέξει, ενδεχομένως, το νέο φιλμ του Αγγλου δημιουργού για έλλειψη δεύτερου ή τρίτου επιπέδου ανάγνωσης. Είναι μια ταινία που εξαρχής ξεκαθαρίζει τις προθέσεις της, το είδος στο οποίο ανήκει και τι θέλει να πει. Αφενός, όμως, υπηρετεί με άψογη συνέπεια το είδος, το οποίο δεν είναι άλλο από την περιπέτεια δράσης με φόντο ένα δυστοπικό κοντινό μέλλον, αφετέρου μεταλαμπαδεύει τα μηνύματά της με τρόπο κινηματογραφικό, κάτι που είναι και το σημαντικότερο σε μια ταινία. Στην πραγματικότητα, το «Civil War» δεν είναι μια ταινία για τους "καλούς" και τους "κακούς" της σύγχρονης αμερικανικής πολιτικής σκηνής, γι' αυτό δεν έχει και την αφέλεια να ταχθεί ξεκάθαρα με μια πλευρά - κάτι που, πιθανότατα, θα την ανέβαζε στα μάτια των πολιτικά στρατευμένων κριτικών. Το αληθινό θέμα του φιλμ είναι η ηθική του θεάματος. [ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ SPOILERS] Αντιπαραβάλλοντας τους δύο κεντρικούς χαρακτήρες, που είναι αυτοί της Kirsten Dunst και της Cailee Spainy, έχουμε το κλειδί για την κατανόηση του έργου: όταν σκοτώνεται ο μέντοράς της, η Dunst θα διαγράψει τη φωτογραφία του πτώματός του, ενώ η Spainy θα κρατήσει στην κάμερά της τη φωτογραφία της νεκρής Dunst στο φινάλε της ταινίας, σε ένα θαυμάσιο σεναριακό εύρημα μέσω του οποίου ο Garland σχολιάζει την εμμονή της εποχής μας με το θέαμα [ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ SPOILERS].

Αφηγούμενος την ιστορία του, ο σκηνοθέτης υιοθετεί τη δομή του «Apocalypse Now» (1979) του Francis Ford Coppola, στο οποίο υπάρχουν και οπτικές αναφορές. Το ταξίδι των τεσσάρων βασικών προσώπων του φιλμ φέρνει στο νου την καταβύθιση στην κόλαση που βιώνει ο χαρακτήρας του Martin Sheen στο αριστούργημα του Coppola, το οποίο με τη σειρά του εμπνέεται από την κλασική "Καρδιά του Σκότους" του συγγραφέα Joseph Conrad. Η κλιμάκωση του φιλμ είναι εξαιρετική, οι σκηνές δράσης κόβουν την ανάσα και η σκηνή όπου κάνει μια σύντομη εμφάνιση ο Jesse Plemons αποτελεί το highlight της ταινίας, θυμίζοντας για μία ακόμη φορά την ταινία του Coppola και συγκεκριμένα τη σεκάνς με τον παράφρονα συνταγματάρχη του Robert Duvall.

Το «Civil War» είναι δικαίως μια ταινία που θα συζητηθεί και θα διχάσει πολύ, μια συναρπαστική κινηματογραφική εμπειρία που καθηλώνει και κλιμακώνεται σταδιακά με υποδειγματικό τρόπο. Στα 109 λεπτά της διάρκειάς της, χτίζει ένα ζοφερό μέλλον, το οποίο ο Garland διανθίζει αντιστικτικά με feelgood μελωδίες της δεκαετίας του 1980 και του 1990. Ισορροπώντας θαυμάσια ανάμεσα στο πολιτικό σχόλιο, την καταιγιστική ταινία δράσης και την αλληγορία για την εξέλιξη της ίδιας της λειτουργίας της εικόνας, ο Αγγλος σκηνοθέτης και σεναριογράφος φτιάχνει μια από τις δυνατότερες δουλειές του και ανανεώνει την εμπιστοσύνη μας στις ικανότητές του.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 18-04-2024  |  Διανομή: Tanweer  |  Επίσημο Site