The Royal Hotel

Η Hanna (Julia Garner) κι η Liv (Jessica Henwick) είναι κολλητές φίλες από την Αμερική που κάνουν διακοπές στην Αυστραλία. Όταν ξεμένουν από χρήματα, η Liv, αναζητώντας περιπέτεια, πείθει τη Hanna να πιάσουν προσωρινά δουλειά ως γκαρσόνες στην παμπ "The Royal Hotel", σε μια απομονωμένη κωμόπολη ανθρακωρύχων της αυστραλιανής επαρχίας. Ο ιδιοκτήτης του μπαρ, Billy, και οι ντόπιοι επιφυλάσσουν στα κορίτσια ενθουσιώδη υποδοχή, σύντομα όμως η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει από τον έλεγχο, με ολέθριες συνέπειες.

Το 1971, ο Αυστραλός σκηνοθέτης Ted Kotcheff γύρισε το αριστουργηματικό φιλμ «Wake in Fright», ένα ψυχολογικό θρίλερ λουσμένο στο φως του καυτού ήλιου, που έζεχνε από τον ιδρώτα των σκληροτράχηλων αρσενικών ηρώων του, τους οποίους ύπουλα και μεθοδικά αποδομούσε στη συνέχεια. Εμφανέστατα αυτή η ταινία είναι το σημείο αναφοράς της Kitty Green στη δεύτερη ταινία μεγάλου μήκους της, τέσσερα χρόνια μετά το «The Assistant». Και πάλι έχουμε ένα σκηνικό τοποθετημένο στη μέση της απέραντης αυστραλιανής ερήμου, όπου οι ηρωίδες της ταινίας αισθάνονται όλο και περισσότερο εγκλωβισμένες, ενώ για άλλη μια φορά η τοξική αρρενωπότητα εκδηλώνεται σε όλο της το χυδαίο μεγαλείο, μέσα από χαρακτήρες που κάνουν σεξιστικά αστεία, φλερτάρουν άγαρμπα και κοιτάζουν τις κοπέλες διαρκώς σαν κομμάτια κρέατος.

Η Green μπορεί να μην είναι Kotcheff, κάνει όμως καλή δουλειά στο χτίσιμο της έντασης. Από την αρχή της ταινίας, κυριαρχεί ένα κλίμα απειλής και σασπένς, χωρίς να μπορεί να προσδιοριστεί ο λόγος. Για το μεγαλύτερο μέρος, ο θεατής έχει σε κάθε σκηνή την προσδοκία ότι η βία θα ξεσπάσει από στιγμή σε στιγμή, σενάριο και σκηνοθεσία όμως όλο το αναβάλουν με δεξιοτεχνία, "παίζοντας" με τις προσδοκίες του κοινού και ανανενεώνοντας το ενδιαφέρον. Η ζέστη της περιοχής, η σκληρότητα των ανθρώπων, η ευάλωτη θέση των γυναικών σε αυτό το ανδροκρατούμενο περιβάλλον απορρέουν εντελώς φυσικά, μέσα από τη σκηνοθεσία.

Εκεί που τα "χαλάει" κάπως η ταινία είναι στην τρίτη πράξη. Ενώ το ξέσπασμα έχει χτιστεί υποδειγματικά από όλο το υπόλοιπο φιλμ, όταν τελικά λαμβάνει χώρα η αιτιολογία είναι μάλλον ελλιπής και συζητήσιμη. Η σκηνοθέτρια - σεναριογράφος προβαίνει σε σχηματοποίηση των χαρακτήρων και των καταστάσεων, ενώ επιλέγει να κλείσει το έργο με μια πράξη αναίτιας βίας εκ μέρους των ηρωίδων της, που στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν ενισχύει το μήνυμα της ταινίας, αλλά μοιάζει να το κλωτσά στα μούτρα.

Το «The Royal Hotel», που είδατε σε πανελλήνια πρώτη προβολή στο 29ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας, παρά τα ελαττώματά του πιστοποιεί την υγεία της αυστραλιανής κινηματογραφίας και επιβεβαιώνει το ταλέντο της δημιουργού του. Για τα 3/4 της διάρκειάς του, αποτελεί ένα εξαιρετικό δραματικό θρίλερ, αντάξιο της παράδοσης που έχει η χώρα στο συγκεκριμένο φιλμικό είδος. Το φινάλε είναι και το μοναδικό της μειονέκτημα, ζημιώνοντας (ευτυχώς όχι σε τεράστιο βαθμό) το συνολικό αντίκτυπο μιας ταινίας που οπωσδήποτε αξίζει να ειδωθεί στη σκοτεινή αίθουσα.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 09-11-2023  |  Διανομή: The Flm Group