Coup De Chance

Η Fanny (Lou de Laage) και ο Jean (Melvil Poupaud) έχουν τα πάντα, είναι το ιδανικό ζευγάρι: απόλυτα επιτυχημένοι στην επαγγελματική τους ζωή, μένουν σε ένα υπέροχο διαμέρισμα σε μια υψηλού προφίλ συνοικία του Παρισιού και φαίνονται να είναι ερωτευμένοι ακόμα όσο και τη μέρα που γνωρίστηκαν. Όμως όταν η Fanny συναντά στο δρόμο, κατά τύχη, τον Alain (Niels Schneider), έναν παλιό της φίλο από το λύκειο, γοητεύεται αμέσως και αρχίζει να κάνει παρέα μαζί του. Βλέπονται σε καθημερινή βάση και, πολύ γρήγορα, έρχονται όλο και πιο κοντά.

Όταν ο Woody Allen κάνει καινούργια ταινία, πλέον δε χρειάζεται να έχεις υψηλές απαιτήσεις, αρκεί η χαρά του ότι ο 88χρονος δημιουργός είναι ακόμα ενεργός, δημιουργικός σε ετήσια βάση και ορεξάτος. Κάποιες φορές θα σε εκπλήξει ευχάριστα («Midnight in Paris», «Blue Jasmine», «Wonder Wheel»), και κάποιες άλλες θα σου δώσει "απλά" άλλη μια ευχάριστη εμπειρία στη σκοτεινή αίθουσα που φέρει ξεκάθαρη την υπογραφή του, έστω κι αν δεν ξεπερνά τον εαυτό του («Irrational Man», «A Rainy Day in New York»). Έτσι κι αλλιώς, η καλλιτεχνική κληρονομιά του Allen είναι δεδομένη, οι ταινίες του καθόρισαν όσο καμία ίσως άλλη φιλμογραφία τη σύγχρονη κωμωδία, οι απόπειρές του στο δράμα στέφθηκαν με ανάλογη επιτυχία, και μέσα σε πάνω από 50 χρόνια καριέρας ο Νεοϋορκέζος δημιουργός έχτισε μια πληθωρική, ολοκληρωμένη παρακαταθήκη από την οποία το σινεμά πάντα θα αντλεί έμπνευση.

Το «Coup de Chance», η ολοκαίνουργια, αισίως 50ή ταινία του Woody, που πραγματοποίησε τη μετά θερμής υποδοχής πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Βενετίας, επαναφέρει το αγαπημένο στον σκηνοθέτη θέμα της τύχης και του ρόλου που διαδραματίζουν οι συμπτώσεις στη ζωή μας. Ο δημιουργός καταπιάστηκε με το συγκεκριμένο θέμα σε μερικές από τις καλύτερες ταινίες της καριέρας του, όπως το αριστουργηματικό «Crimes and Misdemeanors» (1989) ή τα πιο πρόσφατα «Match Point» (2005) και «Cassandra's Dream» (2007). Η προσέγγιση του θέματος εδώ είναι πιο ανάλαφρη, καθώς ο Woody εξετάζει μέσα από μια πιο σαρκαστική ματιά τα ανθρώπινα, δεν έχει χάσει όμως στο ελάχιστο την οξύνοια και την ακρίβεια της παρατήρησής του. Απλούστατα, δε φιλοδοξεί να δημιουργήσει ακόμα μια φιλμική τραγωδία, όπως έκανε με τα τρία προαναφερθέντα φιλμ του, αλλά να γελάσει λίγο με τον άνθρωπο που διαρκώς κάνει σχέδια δίχως να υπολογίζει πως ένα γύρισμα της τύχης είναι ικανό να ανατρέψει τα πάντα.

Μέσα από μια καθόλου επιδεικτική, αλλά αλάθητη σκηνοθεσία, βοηθούμενη τα μέγιστα από την, όπως πάντα, σπουδαία διεύθυνση φωτογραφίας του Vittorio Storaro, σταθερού συνεργάτη του Allen τα τελευταία χρόνια, αλλά και από το εξαιρετικό μοντάζ, η ταινία έχει τον σωστό ρυθμό, που την κάνει να κυλά ευχάριστα, γρήγορα και ψυχαγωγικά. Ο Woody για άλλη μια φορά προσφέρει υπέροχα διαλογικά κομμάτια που καθιστούν το φιλμ απολαυστικό, αναδεικνύοντας τους χαρακτήρες και τον ψυχισμό τους, ενώ η δημιουργική του σφραγίδα βρίσκεται παντού στο έργο. Από τις μουσικές επιλογές μέχρι τη χρωματική παλέτα κι από την εκφορά του λόγου που, ευτυχώς, δε χάνεται στη μετάφραση του σεναρίου από τα αγγλικά (όπου το έγραψε ο Allen) στα γαλλικά (όπου το ακούμε) μέχρι τις ερμηνείες των ηθοποιών (αποκάλυψη η de Laage, επιβλητικός ο Poupaud, στέρεος ο Schneider), τα πάντα στο «Coup de Chance» σου θυμίζουν ότι αυτό που βλέπεις είναι μια ταινία του Woody Allen.

Κι αυτό είναι ίσως το πιο πολύτιμο στοιχείο μιας ταινίας που, ενδεχομένως, δε θα μνημονεύεται μελλοντικά ανάμεσα στις κορυφαίες του δημιουργού της, αλλά σε κάνει να νιώθεις την ασφάλεια και τη σιγουριά ενός οικείου περιβάλλοντος. Ό,τι κι αν λαμβάνει χώρα επί της οθόνης, από ένα απλό καυγαδάκι μέχρι μια ερωτική συνεύρεση ή ακόμα κι ένα φόνο, βρίσκεσαι στα χέρια του Woody, ο οποίος, ως δεινός αφηγητής κι ως ιδιοφυής παρατηρητής της ανθρώπινης φύσης, θα σε κάνει να χαμογελάσεις, άλλοτε με την ψυχή σου κι άλλοτε λίγο πικρά, με την ανθρώπινη κατάσταση. Όσο τα χρόνια περνούν, όσο το τέλος αυτής της αγαπημένης ετήσιας συνήθειας μοιάζει αναπόφευκτα (κι επώδυνα) κοντά, κάθε νέα ιστορία είναι ανακουφιστικά όμορφη.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 28-09-2023  |  Διανομή: Σπέντζος