Consecration

Η Grace (Jena Malone), μια νέα οφθαλμίατρος, καλείται σε ένα απομονωμένο μοναστήρι κάπου στη Σκωτία μετά την υποτιθέμενη αυτοκτονία του ιερέα αδελφού της. Καθώς δεν εμπιστεύεται τους ισχυρισμούς της Εκκλησίας, η Grace προσπαθεί να ανακαλύψει τι πραγματικά συνέβη με τη βοήθεια του Πατέρα Romero (Danny Huston), ενός ιερέα από το Βατικανό. Καθώς εξερευνά τις κατακόμβες της μονής, τους άγριους γκρεμούς και τις παραλίες που την περικυκλώνουν, η νεαρή γυναίκα ανακαλύπτει όχι μόνο τα δολοφονικά μυστικά του μοναστηριού, αλλά και μια οδυνηρή αλήθεια για το παρελθόν της που θα φέρει στην επιφάνεια ψυχολογικά τραύματα καλά κρυμμένα στο υποσυνείδητο.

Ο Christopher Smith ξεκίνησε άκρως ελπιδοφόρα την καριέρα του, αποτελώντας για κάμποσα χρόνια ένα από τα πιο υποσχόμενα ονόματα στο αγγλικό, και όχι μόνο, σινεμά τρόμου. Οι δύο πρώτες ταινίες του, «Creep» (2004) και «Severance» (2006), πάντρευαν αποτελεσματικά τα κλισέ του slasher σινεμά με το βρετανικό φλέγμα και αν πέρασαν σχετικά απαρατήρητες είναι επειδή την ίδια περίοδο έκανε το ίδιο πράγμα ακόμη καλύτερα ο Edgar Wright. Αμέσως μετά, ο Smith έδωσε τις δύο καλύτερες δουλειές του, το τολμηρό και θαυμάσιο «Triangle» (2009) και το ατμοσφαιρικό «Black Death» (2010). Με αυτές τις τέσσερις ταινίες, θα έλεγε κανείς ότι ένα νέο ταλέντο του τρόμου είχε έρθει για να μείνει.

Αμέσως μετά, όμως, ο σκηνοθέτης πήρε την κάτω βόλτα. Αν και συνέχισε να γυρίζει με αμείωτους ρυθμούς για σινεμά και τηλεόραση, καμία δουλειά του δε βρισκόταν στο επίπεδο των πρώτων φιλμ του. Ταινίες όπως το «Get Santa» (2014), το «Detour» (2016) και το «The Banishing» (2020) με δυσκολία βλέπονται ακόμα κι αν είσαι σκληροπυρηνικός του Smith, ενώ η τηλεόραση σίγουρα δεν τον βοήθησε δημιουργικά.

Με το «Consecration», την πιο πρόσφατη δουλειά του, ο Βρετανός σκηνοθέτης επιχειρεί μια επιστροφή. Για λίγη ώρα νιώθεις πως θα την καταφέρει, καθώς το φιλμ ξεκινά δίνοντας υποσχέσεις για ένα ατμοσφαιρικό, διεστραμμένο θρησκευτικό θρίλερ. Ο Smith σκηνοθετεί ωραία, με σωστό ρυθμό και κλίμα αμφιβολίας, διδαγμένος από τους καλύτερους. Αποδεικνύει πως ο σκηνοθέτης του «Triangle» και του «Black Death» υπάρχει ακόμα κάπου μέσα του, περιμένοντας ένα δυνατό σενάριο ώστε να ξεδιπλώσει και πάλι τις ικανότητές του.

Δυστυχώς, αυτό το σενάριο δεν φέρει τον τίτλο «Consecration» και πολύ γρήγορα η ταινία εκτροχιάζεται σε μια τρικυμία εν κρανίω από την οποία ακόμα κι ο πιο υπομονετικός θεατής θα παιδευτεί να βγάλει άκρη. Θρησκευτικά σύμβολα, αφελείς παρατηρήσεις πάνω στην πίστη, απονενοημένες ενέργειες από τους χαρακτήρες και μια σεναριακή υστερία που θυμίζει επικίνδυνα πρόσφατα ανοσιουργήματα, όπως το «Prey for the Devil» ή το «The Pope's Exorcist», είναι τα βασικά συστατικά μιας ταινίας που δεν εκπληρώνει τις υποσχέσεις που έδωσε.

Κρίμα, γιατί σπαταλιέται έτσι ένα καλό cast, στο οποίο ξεχωρίζει η πρωταγωνίστρια Jena Malone. Η Malone δίνει μια σύνθετη και αμφίσημη ερμηνεία, όπως και ο Danny Huston, που προσδίδει εμπειρία στο φιλμ. Χαραμίζεται, επίσης, ένα τεχνικό επιτελείο εμφανώς ικανό στο να δημιουργήσει εικόνες γεμάτες αμφισημία, ατμοσφαιρικές και αντάξιες της βρετανικής παράδοσης στο σινεμά τρόμου. Η εικονογραφία της ταινίας θυμίζει το αριστουργηματικό «The Wicker Man» (1973) του Robin Hardy, δυστυχώς όμως οι όποιες ομοιότητες σταματούν εδώ, γιατί θα μας πείτε βλάσφημους και άδικο δε θα έχετε.

Πάντως, το «Consecration» αφήνει πράγματι ελπίδες να ξαναδούμε μια καλή ταινία από τον Christopher Smith. Ο Βρετανός γνωρίζει το σινεμά τρόμου, είναι όμως καλύτερος όταν πειραματίζεται με αυτό μπολιάζοντάς το με στοιχεία άλλων ειδών, παρά όταν προσπαθεί να διατυπώσει μεγαλόστομες αλληγορίες.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 22-06-2023  |  Διανομή: Neo Films