Compartment No6

Μια νεαρή γυναίκα φινλανδικής καταγωγής (Seidi Haarla) αναχωρεί με τρένο από τη Μόσχα, αφήνοντας πίσω της μια παράξενη, ίσως λίγο τοξική ερωτική σχέση. Προορισμός της είναι το παγωμένο, αρκτικό λιμάνι του Μουρμάνσκ, όπου θέλει να δει τα διάσημα πετρογλυφικά. Όταν επιβιβάζεται στο τρένο, διαπιστώνει πως είναι αναγκασμένη να μοιραστεί το ίδιο βαγόνι με έναν αλκοολικό Ρώσο εργάτη (Yuriy Borisov). Αν και αρχικά δεν τα πηγαίνουν καλά, οι δυο τους θα σχηματίσουν μια αναπάντεχη σχέση φιλίας, καθώς θα συνειδητοποιήσουν αμφότεροι τη μοναξιά τους, αλλά και την ανάγκη τους για συντροφικότητα.

Road movie με γερές δόσεις υπαρξιακού δράματος αλλά και buddy movie, το «Compartment No6» είναι μια από τις κινηματογραφικές εκπλήξεις της χρονιάς. Χωρίς να επιφυλάσσει πρωτότυπη πλοκή ή ασυνήθιστους χαρακτήρες, αφηγείται μια ιστορία με επιρροές από Rossellini μέχρι Hitchcock, καλά εναρμονισμένες με τις παρατηρήσεις που θέλει να κάνει πάνω στην ανθρώπινη φύση. Για να αποφευχθούν παρεξηγήσεις, η επίδραση του Hitchcock δεν είναι φανερή στην πλοκή, με την έννοια ότι δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιο θρίλερ, αλλά στον τρόπο που κινηματογραφείται η δράση κι ο διάλογος εντός του τρένου. Όσο για τον Rossellini, η επίδρασή του είναι εμφανέστατη στο πανέμορφο φινάλε του έργου.

Στον πυρήνα της ταινίας κρύβεται η ιστορία δύο ανθρώπων που προσπαθούν να αποδράσουν από τα προσωπικά τους προβλήματα και από ένα κοινωνικό περιβάλλον που τους κάνει να ασφυκτιούν. Ο σκηνοθέτης δεν παίζει, παρά μόνο ελάχιστα, το χαρτί της ερωτικής έλξης ανάμεσά τους. Υπό μία έννοια, αυτή η ταινία είναι μια φινλανδική εκδοχή των ελληνικών «Μαγνητικών Πεδίων» που είδαμε πρόσφατα στο σινεμά.

Στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, τέσσερα χρόνια μετά το ασπρόμαυρο πυγμαχικό δράμα «The Happiest Day in the Life of Olli Maki» (2017), ο Φινλανδός σκηνοθέτης Juho Kuosmanen αποδεικνύεται άξιος διάδοχος του Aki Kaurismaki. Αν και σε καμία περίπτωση δε μιμείται τον σκηνοθέτη εκείνο, ο Kuosmanen υιοθετεί στοιχεία του στιλ και της αφήγησής του, όπως ο τρόπος κινηματογράφησης διαλόγων, η αισθητική της φωτογραφίας, το ανθρώπινο - παρότι συχνά μαύρο - χιούμορ. Το «Compartment No6» δεν είναι μια ταινία που θα σου κόψει την ανάσα με την εντυπωσιακή σκηνοθεσία της, γιατί δεν επιδιώκει κάτι τέτοιο. Θέλει απλά να πει την ιστορία δύο ανθρώπων που γνωρίζονται τυχαία, κι αυτό το επιτυγχάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Η ταινία είναι βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Rosa Liksom, το οποίο, δυστυχώς, δεν έχει μεταφραστεί ακόμα στα ελληνικά. Τη σεναριακή διασκευή υπογράφει ο σκηνοθέτης, μαζί με τον Andris Feldmanis, και η δουλειά τους είναι εξαιρετική. Ειδικά στην συναισθηματική κλιμάκωση του φιλμ, προς το φινάλε, καταφέρνουν να κοιτάξουν στα μάτια τον δάσκαλο Rossellini και να μας δώσουν ένα φινάλε γεμάτο συναισθήματα και νοήματα που δε λέγονται ποτέ, γιατί δε χρειάζεται.

Ικανοποιητικότατοι κρίνονται και οι δύο πρωταγωνιστές της ταινίας, παρότι δεν είναι ευρύτερα γνωστοί στο εκτός Φινλανδίας κοινό. Η Seidi Haarla συνθέτει μια αξιομνημόνευτη ηρωίδα που θέλεις να ακολουθήσεις στο (συναισθηματικό, αλλά και κυριολεκτικό) ταξίδι της, ενώ ο Ρώσος Yuriy Borisov είναι απόλυτα πειστικός στο ρόλο του σχεδόν αλκοολικού εργάτη.

Χαμηλού προφίλ αλλά συναισθηματικά δυνατή, η ταινία αυτή του Juho Kuosmanen θα προσφέρει ανταμοιβές στους θεατές εκείνους που θα βγάλουν εισιτήριο για τη διαδρομή της. Είναι λίγο άστοχη επιλογή η κυκλοφορία της στα θερινά σινεμά, δεδομένου ότι σχεδόν κάθε πλάνο της είναι γεμάτο χιόνια και χαλάζι, αλλά ακόμα κι έτσι αξίζει να την δείτε και να την απολαύσετε.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 09-06-2022  |  Διανομή: One From The Heart