Argo

Το 1979 ξέσπασε η επανάσταση στο Ιράν. Ο σάχης έφυγε από την χώρα κακήν κακώς και ο Αγιατόλαχ Χομέινι, ορθόδοξος μουσουλμάνος και πιστός στις παραδόσεις, προσπάθησε να εξαλείψει κάθε ίχνος του προηγούμενου καθεστώτος. Ο σάχης υποφέροντας από καρκίνο, βρήκε καταφύγιο στις ΗΠΑ. Αυτό ήταν. Οι Ιρανοί έβλεπαν Αμερικανό και ήθελαν να του πάρουν το σκαλπ. Δεν άργησαν να περικυκλώσουν την αμερικάνικη πρεσβεία στην Τεχεράνη και ύστερα από λίγο εισέβαλαν σε αυτή κρατώντας ομήρους τους υπαλλήλους και κάθε λογής Αμερικάνους. Έξι υπάλληλοι της CIA πρόλαβαν να ξεφύγουν και να βρουν καταφύγιο στην πρεσβεία του Καναδά. Αυτό που ακολούθησε, καταγράφηκε ως η πιο σινεφιλική επιχείρηση διάσωσης στην ιστορία του πλανήτη: ο ειδικός σε θέματα φυγάδευσης πράκτορας της CIA, Tony Mendez (Ben Affleck), αποφασίζει να προσποιηθεί πως είναι ένας Καναδός παραγωγός μιας ταινίας επιστημονικής φαντασίας και οι έξι φυγάδες, το συνεργείο του. Σκοπός του, να φυγαδεύσει τους έξι ΄καταζητούμενους' από τα αεροδρόμιο. Η επιχείρηση «Argo» ξεκινά, σε μια αποστολή όπου η επιστημονική φαντασία συναντά την πραγματικότητα...

Οι ρετρό εικόνες, το ντύσιμο, το κούρεμα, μας μεταφέρουν σε μια φαινομενικά πιο αθώα εποχή. Η αθωότητα όμως παραμένει στη 'βιτρίνα', γιατί όταν μπεις στο μαγαζί και φτάσεις στο πίσω μέρος, τότε η αθωότητα δίνει τη θέση της στην ανηλεή μηχανορραφία και την καθαρή σκοπιμότητα. Οι συγκρούσεις συμφερόντων (κυρίως πολιτικών) έχουν συνεχώς στο απυρόβλητο τους ανθρώπους που παίρνουν αποφάσεις και στο βωμό της θυσίας τις αναλώσιμες μονάδες, χαμένες μέσα στην ασημαντότητα ενός ξεχασμένου ανθρωπισμού.

Οι αναλώσιμοι γίνονται πολύτιμοι μόνο όταν, έστω και για λίγο, βρεθούν στην 'βιτρίνα'. Τότε, και μόνο τότε, οι κινήσεις εντυπωσιασμού, το marketing, έρχεται στο προσκήνιο. Στην περίπτωση της φυγάδευσης των ομήρων στο Ιράν, το marketing προσπάθησε να αξιοποιήσει μια αγνή πρόθεση. Όμως η επιτυχία της αποστολής δεν οφείλεται σε αυτή την αταίριαστη συνεργασία. Γιατί όταν κάτι αγνό συναντά κάτι διεφθαρμένο, ο άνθρωπος παρόλο που κατά κανόνα επιλέγει το δεύτερο, κατά βάθος ξέρει πως δεν είναι η σωστή επιλογή. Γιατί όταν επιλέγει το πρώτο, οι πιθανότητες να συμβεί ένα θαύμα είναι πολλές...

Η επιλογή του θέματος από τον Ben Affleck δείχνει την αγάπη του για το σινεμά και επιβεβαιώνει το είδος που έχει επιλέξει να υπηρετεί. Η οπτική του πάνω σε μια άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία και το εξαίρετο ντεκουπάζ, κατασκευάζουν μια ταινία που αν και το τέλος της είναι προδιαγεγραμμένο, καταφέρνει να σε φέρει στα όρια της αγωνίας και του σασπένς. Εδώ και χρόνια, έχει "μαλλιάσει η γλώσσα μου" πως ο Affleck είναι εξαιρετικός πίσω από τον φακό και άχρωμος, άοσμος μπροστά από αυτόν. Σε αυτή την περίπτωση, ίσως και λόγω θεματικής, η ερμηνεία του είναι σίγουρη, ήρεμη, ενός ανθρώπου που ξέρει τι θέλει από τον εαυτό του και τους άλλους. Ορισμένα προβλήματα, κυρίως στην ευκολία της λύσης ώστε να φτάσουμε στο επιθυμητό, ξεπερνιούνται απλά και αναίμακτα, λόγω αυτής της έντονης κινηματογραφιστικής διάθεσης που περικλείει το φιλμ στο σύνολο του.

Μπορεί μερικοί να θεωρήσουν την ταινία, από ένα μέρος της και μετά, μια ωδή στο αμερικάνικο ιδεώδες. Όντως είναι. Όμως, όπως και να το κάνουμε, έστω κι αν μας ξενίζει, την ιστορία τη γράφουν οι νικητές. Και όπως και στο ποδόσφαιρο, όποιος αγαπάει το άθλημα προτιμά η ομάδα του να κερδίζει 3-2 αντί 1-0, έτσι κι εδώ, στο παιχνίδι του «Argο», η νίκη είναι θεαματική. Κι αυτό είναι σημαντικότερο...

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 10-01-2013  |  Διανομή: Village Films  |  Επίσημο Site