Submarino

Ο Nick κι ο μικρότερος αδερφός του, πριν καλά-καλά τελειώσουν το δημοτικό σχολείο, είχαν ήδη σκληραγωγηθεί από τη φτώχεια, την κακομεταχείριση και το αλκοόλ. Όμως τα δύο αδέλφια βρίσκουν τη χαρά στο πρόσωπο του νεογέννητου αδερφού τους, τη φροντίδα του οποίου έχουν αναλάβει υποκαθιστώντας επάξια την αδιάφορη και αλκοολική μητέρα τους. Αρκετά χρόνια αργότερα ο τριαντάχρονος πλέον Nick, μένει μόνος σ' ένα ζοφερό σπίτι σε κατάσταση εξαθλίωσης. Είναι ανίκανος να ελέγξει το θυμό του, και η ανικανότητα να έρθει κοντά στον αδερφό του τον θυμώνει ακόμη περισσότερο. Η σχέση του με τη γειτόνισσα Sofie, μένει επιφανειακή καθώς αδυνατεί να δεθεί μαζί της. Για εκείνη, το μόνο που θα την κάνει ευτυχισμένη είναι να αποκτήσει και πάλι την κηδεμονία του γιου της. Για τον αδελφό του Nick, τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από τον εξάχρονο γιο του, Martin. Η εξάρτηση του όμως από τα ναρκωτικά, δεν τον αφήνει να είναι ένας υπεύθυνος γονιός. Αν και κινδυνεύει να χάσει την κηδεμονία, αγοράζει τη δόση του πριν καν φροντίσει για το φαγητό του παιδιού του.

Δύο αδέρφια μεγαλωμένα στο βάναυσο σκοτάδι, μα που ενώνονται από μια στιγμή τρυφερού φωτός. Ο πρόλογος της σκληρής ιστορίας που μας αφηγείται ο Thomas Vinterberg μπορεί να είναι σύντομος, αλλά κουβαλά μέσα του όλο το βάρος της παραβολής που θα ξεδιπλωθεί στη συνέχεια επί της οθόνης: δυο αδέρφια καταδικασμένα να ζουν στο βούρκο, μα που δεν μπορούν να ξεφορτωθούν αυτή την αχτίδα φωτός που μοιράστηκαν όλα αυτά τα χρόνια πριν.

Στο περιθώριο μιας κοινωνίας που δεν έχει χώρο γι' αυτούς, οι ζωές των δύο αδερφών είναι βουτηγμένες στην απελπισία. Κάθε σχέση τους, κάθε πράξη τους, κάθε σκέψη τους είναι καταδικασμένη. Κάθε στροφή που παίρνει η ζωή τους είναι πιο σκοτεινή, πιο απελπιστική από την προηγούμενη. Αυτό που κάνει την τραγωδία τους ακόμα μεγαλύτερη όμως, είναι ότι αρνούνται να παραδοθούν αμαχητί σ' αυτό το σκοτάδι. Η δυστυχία τους είναι πως παλεύουν, χωρίς να το συνειδητοποιούν, για να μην βυθιστούν σ' αυτό το βούρκο -γιατί ασυναίσθητα φωτίζονται ακόμα από αυτό το φως που μοιράστηκαν ως παιδιά. Ο Nick δεν είναι για τον Vinterberg πρωτίστως ο βάρβαρος ερημίτης -αλλά αυτός που προσπαθεί έστω και με τους λάθος τρόπους να βοηθήσει τους γύρω του. Ο αδερφός του δεν είναι πρωτίστως ο εθισμένος ναρκομανής που αφήνει την δόση του να συσκοτίσει την κρίση του -αλλά ένας πατέρας που αγαπά με ειλικρίνεια και στοργή το γιο του. Χωρίς να το συνειδητοποιούν, οι δύο καταραμένοι χαρακτήρες ψάχνουν απελπισμένα σωσίβια τα οποία θα τους κρατήσουν στην επιφάνεια (για τον Nick είναι ο διαταραγμένος αδερφός της πρώην φίλης του, για τον αδερφό του είναι ο ανήλικος γιος του), σταθερές στη ζωή τους που δεν θα τους αφήσουν να πνιγούν.

Η ελπίδα όμως γι' αυτούς έχει πέθανε από καιρό -μαζί με την παιδική τους αθωότητα. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να ξαναγεννηθεί στο πρόσωπο του μικρού Martin. Είναι άραγε η παρουσία του μια υπόσχεση αισιοδοξίας από τον σκηνοθέτη ή η απόδειξη ότι οι αμαρτίες των γονέων θα βαρύνουν (ακόμα μια φορά) τα τέκνα σε έναν αέναο φαύλο κύκλο; Ο Vinteberg, πιστός στις αρχές του, δεν απαντά, μα αφήνει εμάς να κλείσουμε την ιστορία και τις πληγές της.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 13-01-2011  |  Διανομή: Seven Films  |  Επίσημο Site