Harry Brown

Ο Harry Brown είναι ένας απόστρατος πεζοναύτης που στη δύση της ζωής του, περνά τις μέρες του ήσυχα και ειρηνικά. Βασανίζεται όμως βλέποντας την πόλη του να πνίγεται στα ναρκωτικά, το έγκλημα και τη βία. Η γειτονιά του και το σπίτι του βεβηλώνεται από τις συμμορίες που σκορπίζουν τον τρόμο στους κατοίκους. Ο κόσμος του Harry Brown θα αναστατωθεί όταν δολοφονείται βάναυσα ο καλύτερός του φίλος και τότε ο Harry αποφασίζει να δράσει. Το στρατιωτικό παρελθόν του τον καλεί και αποφασίζει να γίνει προστάτης της έννομης τάξης, όμως σύντομα στην υπόθεση εμπλέκεται και η αστυνομία, με αποτέλεσμα οι εντάσεις και τα επεισόδια να αρχίζουν να βυθίζουν την πόλη στο χάος.

Το φιλμ ξεκινά με ένα τυχαίο περιστατικό τυφλής βίας, βιντεοσκοπημένο από κάμερα κινητού, εντάσσοντας χρονικά το φιλμ στην σύγχρονη εποχή, την εποχή της εικόνας. Στη συνέχεια γνωρίζουμε τον κεντρικό χαρακτήρα, τον Harry Brown έναν συνταξιούχο πεζοναύτη που περνά τον χρόνο του παίζοντας σκάκι με τον μοναδικό του φίλο και παρατηρώντας από το παράθυρο συμμορίες νέων να βιαιοπραγούν και να βανδαλίζουν.

Στο εξαιρετικό αυτό πρώτο μέρος ο σκηνοθέτης Samuel Barber συλλαμβάνει έξοχα την ατμόσφαιρα μοναξιάς και ερήμωσης που διέπει τη ζωή του ήρωα, παραθέτοντας μια σειρά από σκηνές από την κενή καθημερινότητά του, μονταρισμένες με τρόπο, που φαντάζουν σαν ανιαρό τελετουργικό, που οφείλει να επαναλαμβάνεται σε καθημερινή βάση, μέχρι τη μέρα που ο Harry Brown θα καταθέσει τα όπλα, θα παραδώσει την ψυχή του εις Κύριον. Ο Barber κινηματογραφεί εξίσου λιτά και την θλίψη του ήρωα για τον χαμό του μοναδικού του φίλου, αποφεύγοντας τον σκόπελο του μελοδραματισμού. Σ΄ αυτό βοηθά και η δωρική ερμηνεία του Michael Caine, ενός ηθοποιού που μπορεί να εκφράσει τα πιο έντονα συναισθήματα με τις πλέον χαμηλές ερμηνευτικές νότες.

Τα προβλήματα της ταινίας όμως, ξεκινούν από τη στιγμή που ο Harry Brown παίρνει τους δρόμους αναζητώντας εκείνους που σκότωσαν τον φίλο του για να αποδώσει δικαιοσύνη. Από εκείνο το σημείο και έπειτα η εγκράτεια δίνει την θέση της στην υπερβολή και το φιλμ κατεβαίνει επίπεδα, ακολουθώντας μια οδό γεμάτη σεναριακές ευκολίες, μονοδιάστατους χαρακτήρες και επικίνδυνες ιδεολογικά τοποθετήσεις. Το τελευταίο πλάνο δε, διαλύει τις όποιες αμφιβολίες μας, καθιστώντας το φιλμ απροκάλυπτα αντιδραστικό.

Δεν μας ενοχλεί το γεγονός ότι ο χαρακτήρας επιλέγει τον δρόμο της αυτοδικίας για να διορθώσει τα κακώς κείμενα της κοινωνίας και να βρει το δίκιο του. Αλλωστε μερικές από τις κινηματογραφικές στιγμές που συγκλόνισαν τον κόσμο μας, που πήραν μια θέση στην καρδιά μας, είχαν στο σεναριακό τους πυρήνα μια ιστορία εκδίκησης. Μας ενοχλεί όμως που η σκηνοθετική ματιά επικροτεί την επιλογή αυτή του ήρωα, ανακηρύσσοντάς τη μοναδική διέξοδο από την διαρκώς αυξανόμενη εγκληματικότητα που μαστίζει την κοινωνία.

Ορισμένοι παραλλήλισαν το «Harry Brown» με το «Gran Torino», παραλληλισμός λογικός αν αναλογιστούμε ότι και στο αριστούργημα του Clint Eastwood έχουμε έναν ηλικιωμένο πρώην καραβανά που έρχεται αντιμέτωπος με συμμορίες. Οι ομοιότητες τους όμως σταματούν εκεί, γιατί οι προθέσεις τους και οι τοποθετήσεις τους κινούνται σε τελείως διαφορετικές ιδεολογικές κατευθύνσεις. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Eastwood είναι εκείνος που έχει τη 'ρετσινιά' του φασίστα...

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 08-04-2010  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site