Ισοβίτες

Ο 'Λοχαγός' (Τάκης Σπυριδάκης) είναι εκδότης ανεξάρτητης παρακμιακής εφημερίδας που θέλει να βγάλει 'όλα τα άπλυτα στη φόρα', από τα χρέη όμως προς την τράπεζα χάνει το σπίτι και τον κλείνουν φυλακή. Ο Πάνος (Βαγγέλης Μουρίκης), είναι φορτηγατζής που ακούει non-stop το (θεϊκό άσμα) 'ο λεβιές' και μένει ακόμα στο πατρικό του αλλά για κακή του τύχη καταλήγει κι αυτός σιδηροδέσμιος. Ο πρώτος, βαρέθηκε να πνίγεται από το άγχος της καθημερινότητας και την αδικία της κοινωνίας και έχει πεισθεί πως είναι καλύτερα να είσαι 'μέσα', συνεπώς είναι διατεθειμένος να παραμείνει ως έχει έστω κι ως εθελοντής ισοβίτης! Ο δεύτερος πάλι, δεν αντέχει ούτε λεπτό φυλακισμένος. Οι δυο τους καταλήγουν στο ίδιο κελί και η συμβίωση ξεκινά με τους χειρότερους οιωνούς. Ευτυχώς όμως που τους ενώνει η λατρεία τους για τη Στέλλα (Ευαγγελία Μουμούρη), μία τραγουδίστρια σε μπουζουξίδικο της εθνικής οδού.

Η νέα ταινία του Θόδωρου Μαραγκού έχει την τύχη να πετυχαίνει τους Σπυριδάκη και Μουρίκη σε φοβερά κέφια. Το πρωταγωνιστικό δίδυμο δίνει ρέστα σε δύο απολαυστικότατες ερμηνείες που από μόνες τους αποτελούν τα κυριότερα θεμελιώδη συστατικά των 'Ισοβιτών'. Όντας πλήρως εναρμονισμένοι με το πνεύμα της ταινίας, συμβάλλουν τα μέγιστα ώστε να μεταδίδουν με κάθε δυνατό τρόπο την ευφάνταστη διακωμώδηση και την έντονα κριτική διάθεση απέναντι στα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας, την υποκουλτούρα, την αδυσώπητη καθημερινότητα και προπαντός τη σχετικότητα που χαρακτηρίζει την ελευθερία ως έννοια. Πέραν όμως των δύο κεντρικών ηρώων, ικανοποιητική προσοχή έχει δοθεί και στους περιφερειακούς χαρακτήρες όπου συναντάμε μερικές ακόμα δυνατές παρουσίες, όπως εκείνης του σκηνοθέτη Γιάννη Οικονομίδη στο ρόλο του σκληροτράχηλου ρατσιστή μπάτσου.

Οι «Ισοβίτες» του Μαραγκού διακρίνονται πρωτίστως για το χαλαρό και ειλικρινές τους ύφος και την οξυδέρκεια του χιούμορ μέσα από θανατηφόρες ατάκες και καυστικούς διαλόγους. Μιλούν με χαρακτηριστική άνεση την αργκό, χωρίς να υποκρίνονται αλλά και χωρίς να αυτολογοκρίνονται, παρουσιάζοντας θαυμαστή ωριμότητα στη χρήση υβρεολόγιου που σε καμία περίπτωση δε θυμίζει συνηθισμένες ελληνικές κωμωδίες υστερικού τύπου. Στον αντίποδα όμως, η χαλαρότητα στη σεναριακή δομή γυρίζει εν τέλει μπούμερανγκ, καθώς παρατηρείται μία εμφανής διστακτικότητα του Μαραγκού να βρει το σημείο ισορροπίας ανάμεσα στην καθαρή κωμωδία και την κοινωνική ταινία. Η αμηχανία της προσέγγισης αυτού του σημείου καθίσταται εμφανής όταν επιχειρείται, κάπως απροσδιόριστα, μία περαιτέρω εμβάθυνση πάνω σε κοινωνικά και φιλοσοφικά σχόλια, φοβούμενη ταυτόχρονα μήπως βαρύνει επικίνδυνα το 'θέμα'.

Παρόλο που οι «Ισοβίτες» επιλέγουν τελικά να θίξουν ακροθιγώς μερικά ζουμερά κομμάτια της θεματικής τους, δεν παύουν να αποτελούν μία τίμια κινηματογραφική πρόταση που διαθέτει τις απαραίτητες αρετές ώστε να βρει το κοινό της.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 05-03-2009  |  Διανομή: Filmcenter