Resident Evil: Extinciton

Οι επιζώντες της πανδημίας του T-virus είναι πλέον ελάχιστοι, η μόλυνση έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια του Raccoon City και ο πλανήτης έχει κατακλυστεί από ζόμπι και άλλα συμπαθή μεταλλαγμένα όντα. Μία ομάδα ανθρώπων προσπαθεί κάπου στην έρημο της Νεβάδα να παραμείνει... ανθρώπινη και η Alice (Milla Jovovich) συνασπίζεται μαζί τους με σχέδιο να φτάσουν σώοι στην πιθανώς ασφαλέστερη Αλάσκα. Οι υπεύθυνοι του ομίλου Umbrella όμως εξακολουθούν να την αναζητούν θεωρώντας πως στο αίμα της κρύβεται η θεραπεία και μαζί ένα σκοτεινό σχέδιο εκμετάλλευσης της επόμενης μέρας.

Όσοι είχαν την επιμονή να δουν το δεύτερο μέρος της σειράς ταινιών «Resident Evil» θα ανέμεναν κάτι σαφώς αδύναμο εν σχέσει με το πρώτο. Μπορεί οι ομώνυμοι τίτλοι παιχνιδιών να εξακολουθούν να ξεπουλούν σαν τρελοί όμως η κινηματογραφική μεταφορά τους δείχνει να έχει εξαντληθεί στην ταινία του 2002. Παρά τη σταθερή παρουσία της θεϊκής ομορφιάς Jovovich που απολαμβάνει το ανελέητο ξεπάστρεμα στρατιών από ζόμπι, το «Resident Evil: Extinction» προσπαθεί να ακολουθήσει την πεπατημένη που δεν είναι άλλη από τη χορταστική δράση στα πρότυπα ενός action video-game. Ουσιαστικά όμως βασίζεται σε δύο άξονες που λίγο ως πολύ είχαμε ξαναδεί και στα προγενέστερα: στη συνεχή προβολή αφενός της σέξι - σαφάρι-girl πλέον - Milla και αφετέρου στις συνεχείς μάχες όπου οι χαρακτήρες ξεφεύγουν από του χάρου - και διαφόρων άλλων φίλων του - τα δόντια.

Η πρώτη ταινία διατήρησε το κεντρικό concept του παιχνιδιού και παράλληλα κατάφερε να πείσει ως ένα ενδιαφέρον και κλειστοφοβικό zombie-movie. Η δεύτερη ξεκινά περίπου όπως το «28 Days Later» υποσχόμενο περισσότερα απ' όσα αντέχει να προσφέρει. Με νέο σκηνοθέτη και πάλι, τον Αυστραλό Russell Mulcahy, το τελευταίο Resident Evil αλλάζει και πάλι σκηνικό δράσης, επιχειρεί να περιπλέξει κάπως τα δεδομένα προσφέροντας ένα πολυπλοκότερο σχέδιο των 'κακών' αλλά δύσκολα ξεφεύγει από την καταδικαστική μοίρα των τυχοδιωκτικών για μεγάλα κέρδη στα box-offices sequels. Από τα ασυγχώρητα λάθη του είναι η πανομοιότυπη επανάληψη σκηνών από την πρώτη ταινία, ο δανεισμός της ιδέας του υπερ-ενισχυμένου λεωφορείου ως μέσο προστασίας των ζωντανών (το είδαμε και στο δυναμικό remake του Snyder, «Dawn Of The Dead»), το ξεπατίκωμα ιδεών από το τρίτο μέρος της τριλογίας («Day Of The Dead») του 'πατριάρχη' των ζόμπι George Romero και η απροκάλυπτη πλέον video-game αισθητική σε σημείο που μπορεί να μπερδευτείς και πάνω στο μακελειό να αρχίσεις να ζητάς απ' το διπλανό το χειριστήριο για να παίξεις! Από την άλλη βέβαια οι σκηνές μάχης δεν είναι συνολικά αδιάφορες και το μακιγιάζ για ακόμα μία φορά λεπτομερές και πειστικό. Αν είστε όμως αμετανόητος φαν των ταινιών ζόμπι - όπως ο υπογράφων - και όχι απλώς του διάσημου παιχνιδιού το «Resident Evil: Extinction» θα δυσκολευτεί πολύ να σας πείσει ώστε να το επισκεφτείτε σε μία σκοτεινή αίθουσα. Και ενώ η υπόνοια τέταρτης συνέχειας τρομάζει περισσότερο από τους νεκροζώντανους, η θέα της Milla προσφέρει μία κάποια παρηγοριά στους πιστούς οπαδούς της.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 22-11-2007  |  Διανομή: Σπέντζος  |  Επίσημο Site