Apocalypto
Apocalypto
Παραγωγή: 2006 | Διάρκεια 139'

Σκηνοθεσία: Mel Gibson
Πρωταγωνιστούν: Rudy Youngblood, Dalia Hernandez, Jonathan Brewer, Morris Birdyellowhead, Ramirez Amilcar
Ο Jaguar Paw (Rudy Youngblood) είναι ο γιος του αρχηγού μιας φυλής των Μάγια, η οποία ζει αρμονικά σ' ένα χωριό στη ζούγκλα. Μαζί με τον πατέρα του και τους άλλους άνδρες κυνηγούν, κάνουν πλάκες, φροντίζουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους. Μέχρι τη στιγμή που μια άλλη φυλή, πολεμοχαρούς νοοτροπίας, επιτίθεται στο χωριό τους, το καίει, βιάζει τις γυναίκες και αιχμαλωτίζει τους άνδρες. Μέσα στην αναστάτωση, ο Jaguar Paw προλαβαίνει να κρύψει την ετοιμόγεννη γυναίκα και το μικρό του γιο σε ένα πηγάδι και να τους υποσχεθεί ότι θα επιστρέψει να τους σώσει, πριν καταλήξει σύντομα και ο ίδιος δεμένος πισθάγκωνα να παρακολουθεί την εκτέλεση του πατέρα του. Συντετριμμένος, αρχίζει ένα μακρύ ταξίδι σαν αιχμάλωτος μαζί με τους άλλους άνδρες, και αρκετές από τις γυναίκες, με προορισμό την πρωτεύουσα, όπου και καταλαβαίνουν ότι θα θυσιαστούν για να εξευμενιστούν οι χολωμένοι θεοί. Θα καταφέρει να γλιτώσει από το βέβαιο θάνατο και να σώσει την οικογένειά του;
Πολλά τα προβλήματα για τη νέα υπερπαραγωγή του Mel Gibson. Κατ' αρχάς, το «Apocalypto», το οποίο διαφημίστηκε ως μια 'αποκαλυπτική' και ενδελεχής ματιά στον πολιτισμό των Μάγια και των αιτίων της παρακμής του, είναι πέρα για πέρα ιστορικά ανακριβές. Ούτε και ο τελειομανής Gibson (που φροντίζει να ενσωματώνει μέχρι και τις αρμόζουσες αρχαίες διαλέκτους για χάρη της ακρίβειας - όπως έκανε με τα λατινικά και τ' αραμαϊκά στα 'Πάθη') δεν κατάφερε να ξεφύγει από τη μάστιγα της ιστορικής φαντασίας που βασανίζει τις μεγάλες παραγωγές του Hollywood τώρα τελευταία. Και εξηγούμαστε: Σε ολόκληρη την ταινία δεν υπάρχει καμία αναφορά που να τοποθετεί τη δράση σε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο, παρά μόνο στην ακριβώς τελευταία σκηνή, την οποία δε θα αποκαλύψουμε. Με βάση αυτό, όλα τα γεγονότα δε θα μπορούσαν να είχαν γίνει παρά τριακόσια περίπου χρόνια νωρίτερα απ' ότι ισχυρίζεται η ταινία, αφού ο πολιτισμός των Μάγια είχε ήδη παρακμάσει κι εξαφανιστεί. Επιπλέον, αυτά που γνωρίζουμε για τον πολιτισμό των Μάγια (κοινωνική ανάπτυξη, επιστημονικές γνώσεις ιατρικής και αστρονομίας) δε συμπίπτουν με όσα απεικονίζονται στο πρώτο μισό της ταινίας, ενώ, στο δεύτερο μισό, δηλαδή στις σκηνές στην πρωτεύουσα, αυτά που βλέπουμε είναι στοιχεία από τον πολιτισμό των Αζτέκων! Τέλος, η διάλεκτος που χρησιμοποιείται καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας είναι η σημερινή διάλεκτος των ιθαγενών της χερσονήσου Γιουκατάν, πιθανή εξέλιξη της γλώσσας των Μάγια που όμως ποτέ δε θα εξακριβωθεί αφού δε σώζεται κανένα γραπτό κείμενο και η ομιλία χάθηκε με τον πολιτισμό τους πολύ πριν φτάσουν οι Ευρωπαίοι κατακτητές.
Ωστόσο, δείχνοντας καλή θέληση και ξεπερνώντας τα παραπάνω, δε μπορούμε παρά να μη διαπιστώσουμε και ένα σωρό άλλες αδυναμίες που παρουσιάζει το «Apocalypto» σε δημιουργικό και καλλιτεχνικό επίπεδο. Η σκηνοθετική προσέγγιση του Mel Gibson κινείται στα γνώριμα επίπεδά του, δηλαδή την απλά εντυπωσιακή απεικόνιση των επεισοδίων που απαρτίζουν την ιστορία που θέλει να αφηγηθεί δίχως κάποιο απώτερο σκοπό. Η αδυναμία του να χρησιμοποιήσει σωστά το μοντάζ, για μια ακόμη φορά, συντελεί στην αδικαιολόγητα μεγάλη διάρκεια, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση κουράζει ακόμη περισσότερο λόγω των άσκοπα επαναλαμβανόμενων σκηνών βίας και των υπερβολικά μικρών σε διάρκεια 'κοψιμάτων'. Ενδεικτικά, ελάχιστα πλάνα σε ολόκληρη την ταινία υπερβαίνουν τα πέντε δευτερόλεπτα, στερώντας της έτσι την ευκαιρία να 'αναπνεύσει', ακόμα και σε στιγμές ηρεμίας. Απ' την άλλη, η γεωμετρικά αυξανόμενη προβλεψιμότητα της εξέλιξης σε κάθε σκηνή δράσης αποδυναμώνει την όποια ισχύ προσπαθεί ν' αποκτήσει στην αφήγηση, υποβιβάζοντάς την με αυτό τον τρόπο σε επίπεδα κάτω του μετρίου, έστω και σαν απλή περιπέτεια. Σ' αυτό συμβάλλουν και οι χλιαρές ερμηνείες απ' όλο το καστ που δεν κρύβει την ερασιτεχνική του υποκριτική προέλευση. Το μόνο που σώζει κάπως τις περιστάσεις είναι η πολύ καλή φωτογραφία του Dean Semler (η αρτιότερη, τεχνικά, high definition ψηφιακή δουλειά) και η αριστοτεχνική, σχεδόν αέρινη, κίνηση της κάμερας μέσα στην πυκνή ζούγκλα. Όλα αυτά τα προβλήματα, τελικά, δεν αφήνουν χώρο να φανεί το κίνητρο και ν' αναπτυχθεί η διαλεκτική που ίσως ονειρευόταν ο κ. Gibson, φιλοδοξώντας να δημιουργήσει μια ταινία για τη σήψη και την παρακμή σπουδαίων πολιτισμών και, κατ' επέκταση, μια αλληγορία για τη σημερινή κοινωνικοπολιτική κατάσταση στις Η.Π.Α.
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 18-01-2007 | Διανομή: Odeon | Επίσημο Site
Σας Προτείνουμε Ακόμη
Το Πρόγραμμα των Προβολών