Elizabethtown

Ο Drew Baylor (Orlando Bloom) μέσα σε μια μέρα χάνει τα πάντα στην ζωή του. Δηλαδή την δουλειά του. Γιατί για τον Drew μοναδικός σκοπός ύπαρξης είναι η επαγγελματική επιτυχία. Αλλωστε όπως ο ίδιος λέει «αποτυχίες μπορεί να έχει ο οποιοσδήποτε, επιτυχίες όμως μόνο λίγοι και εκλεκτοί». Όταν λοιπόν απολύεται, αποφασίζει να βάλει ένα τέλος στη ζωή του παρά να υποστεί την ταπεινωτική παραδοχή της αποτυχίας του. Την απόπειρά του διακόπτει το τηλεφώνημα της αδερφής του, που τον ειδοποιεί ότι ο πατέρας του μόλις απεβίωσε και ο Drew ως ο μοναδικός πλέον άντρας τις οικογένειας πρέπει να αναλάβει τα της κηδείας. Ξεκινάει λοιπόν ένα ταξίδι στην γενέτειρά του πατέρα του, που θα τον βοηθήσει να ανακαλύψει τον αληθινό του εαυτό. Βασικός του σύμμαχος σε αυτό είναι η νεαρή ονειροπόλα αεροσυνοδός (Kirsten Dunst) που αναλαμβάνει να του μάθει να απολαμβάνει τις χαρές τις ζωής και να αποδέχεται όλα όσα αυτή μας επιφυλάσσει.

Ο Cameron Crowe μετά τα επιτυχημένα «Jerry Maguire» και «Almost Famous» κάνει μια ταινία που σχολιάζει την εμμονή των ανθρώπων με την επιτυχία. Σε ένα κόσμο που η μόνη ένδειξη τις επιτυχίας είναι το ποσά λεφτά βγάζεις, τα αναπάντεχα γεγονότα τις ζωής έρχονται και ανατρέπουν τα πάντα. Ο Orlando Bloom μετά τους ρόλους του σε ταινίες εποχής («Lord of the Rings», «Pirates of the Caribbean\" ,«Kingdom of Heaven», «Troy») είναι συμπαθητικός στο ρόλο ενός σημερινού νέου που επαναπροσδιορίζει τη μέχρι τώρα ζωή του. Δεν αρκεί όμως να περιφέρεται σε όλη την ταινία με ύφος δαρμένου κουταβιού, και έτσι σε πολλές σκηνές γίνεται εμφανής η υποκριτική του αμηχανία. Δίπλα του η Kirsten Dunst λάμπει σε ένα ρόλο που της ταιριάζει γάντι ενώ η Susan Sarandon με τα 15 λεπτά παρουσίας της στην οθόνη προσπαθεί επιτυχώς να ΑυπερασπιστείΑ ένα σχηματικό ρόλο.

Το βασικό πρόβλημα της ταινίας είναι ότι οι χαρακτήρες δεν γίνονται πιστευτοί. Η Claire της Kirsten Dunst μένει τελείως ξεκρέμαστη, αφού δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την ξαφνική της εμμονή με τον Drew. Ο χαρακτήρας της έχει ως μοναδικό σκοπό να αποτελέσει το όχημα που θα βοηθήσει τον πρωταγωνιστή να βρει τον πραγματικό του εαυτό. Και ενώ ο χαρακτήρας της Claire είναι μονοδιάστατος, αυτός της Hollie (Susan Sarandon) είναι ακατανόητος. Ή τουλάχιστον δυσνόητος αφού μια γυναίκα που μετατρέπει τον επικήδειο του άντρα της σε βραδιά stand up comedy, αξίζει μεγαλύτερης ανάλυσης απΑ ότι το σενάριο προσφέρει στην Sarandon. Ο χιουμοριστικός μάλιστα αυτός μονόλογος θα μπορούσε κάλλιστα να λείπει από την ταινία, αφού ενώ είναι από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές δεν προσφέρει σχεδόν τίποτα στην εξέλιξη της ιστορίας. Εξίσου χαρακτηριστική είναι η σκηνή της τηλεφωνικής συνομιλίας των δύο πρωταγωνιστών, κατά τη διάρκεια της οποίας αρχίζει να αναπτύσσεται μεταξύ τους ερωτική χημεία και έλξη. Η χρήση τις μουσικής αποτελεί για άλλη μια φορά κομβικό σημείο σε ταινία του Crowe, σε σημείο που να προβληματιζόμαστε για το γεγονός ότι πολλές σκηνές φαίνεται να εμπνεύστηκαν από την μουσική και όχι το αντίθετο.

Ο Cameron Crowe είναι ένας ικανότατος σκηνοθέτης με προσωπικό στιλ, που ξέρει να ακροβατεί στην λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα με επιτυχία, και να κάνει πρωτότυπες ταινίες με θέματα που αφορούν όλους μας. To «Elizabethtown» που μετά την χλιαρή υποδοχή στο φεστιβάλ της Βενετίας ξαναμονταρίστηκε, αφαιρώντας -ευτυχώς- το απαράδεκτο happy end που εκεί είδαμε, είναι μια συμπαθητική ταινία που θα μπορούσε όμως να είναι πολύ καλύτερη. Ο πρωταγωνιστής στην αρχή της ταινίας μιλάει για την διαφορά ανάμεσα στην αποτυχία και το φιάσκο. Και ενώ η ταινία σίγουρα δεν αποτελεί φιάσκο, αφού παρακολουθείται πολύ ευχάριστα και είναι σκάλες ανώτερη από ανάλογες κωμωδίες, δεν αποτελεί την καλλιτεχνική επιτυχία που οι θαυμαστές του σκηνοθέτη περίμεναν.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 03-11-2005  |  Διανομή: UIP  |  Επίσημο Site