Passages

Καθώς το γύρισμα της τελευταίας του παραγωγής ολοκληρώνεται, ο σκηνοθέτης Tomas (Franz Rogowski) γιορτάζει παρέα με τον σύζυγό του Martin (Ben Whishaw), το κινηματογραφικό συνεργείο, και τους καλεσμένους τους. Ανάμεσα στους τελευταίους, βρίσκεται η Agathe (Adele Exarchopoulos), μια νέα γυναίκα η οποία προσκαλεί τον Tomas να χορέψουν. Σύντομα, οι δυο τους ξεκινούν μια παθιασμένη σχέση, που θα θέσει σε δοκιμασία το δεσμό του Tomas και του Martin. Προσωπικά ζητήματα διακόπτουν την επαγγελματική ζωή των τριών χαρακτήρων, οι φίλοι κι οι οικογένειές τους παρεμβαίνουν με τις απόψεις τους και τα πράγματα περιπλέκονται όλο και περισσότερο.

Ο σκηνοθέτης Ira Sachs έχει χτίσει μια αξιοσημείωτη φιλμογραφία στους κόλπους του ανεξάρτητου αμερικανικού κινηματογράφου, ευαισθητοποιημένος καθώς είναι σε θέματα queer (και όχι μόνο) ταυτότητας, ενηλικίωσης και συνειδητοποίησης. Οι ταινίες του είναι ταινίες χαρακτήρων που βρίσκονται σε προσωπικό κι επαγγελματικό αδιέξοδο, καθώς προσπαθούν να ξεκαθαρίσουν μέσα τους ποιοι είναι και τι αποζητούν. Παρόμοια, λοιπόν, είναι και η θεματική της τελευταίας ταινίας του σκηνοθέτη, «Passages», η οποία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βερολίνου του 2023 και κέρδισε μια θέση σε πολλές λίστες με τις καλύτερες ταινίες της περασμένης χρονιάς. Ένα ερωτικό τρίγωνο μπερδεμένης σεξουαλικότητας βρίσκεται στο επίκεντρο της νέας ταινίας του Αμερικανού κινηματογραφιστή.

Ενσαρκωμένοι από τρεις κορυφαίους ηθοποιούς του σύγχρονου ευρωπαϊκού σινεμά, οι βασικοί χαρακτήρες της ταινίας παίρνουν σάρκα και οστά στην οθόνη και γίνονται αμέσως προσιτοί στο κοινό. Ο Franz Rogowski, σταθερά ανερχόμενος και με πολύ σωστές επιλογές ταινιών και συνεργασιών, είναι ο κεντρικός χαρακτήρας του φιλμ και αποδίδει στην εντέλεια τη σύγχυση που βιώνει ο χαρακτήρας του, πιθανώς λόγω της ολοκλήρωσης της νέας του ταινίας, η οποία σηματοδοτεί το κλείσιμο ενός κύκλου στη ζωή του. Ο Ben Whishaw και η Adele Exarchopoulos είναι οι δύο απολήξεις του τριγώνου, και ο καθένας τους ενσαρκώνει ένα διαφορετικό «κόσμο» στον οποίο μπορεί να κατοικήσει ο ήρωάς μας.

Παρά, όμως, τη σωστή σκιαγράφηση των χαρακτήρων και την υποδειγματική κινηματογράφηση των ερωτικών σκηνών ανάμεσά τους, που είναι από τις πιο θαρραλέες, ρεαλιστικές και σαγηνευτικές που έχουμε δει τα τελευταία πολλά χρόνια στην οθόνη - και λογοκρίθηκαν κατά την κυκλοφορία του φιλμ στις Ηνωμένες Πολιτείες, εξοργίζοντας δικαιολογημένα τον Sachs - το «Passages» είναι μια ταινία με ισχνή δραματουργία, η οποία δεν αργεί να πέσει στην παγίδα της επανάληψης και της φλυαρίας. Στην προσπάθειά του να αποδώσει το συναισθηματικό και υπαρξιακό αδιέξοδο των χαρακτήρων του, ο σκηνοθέτης ανακυκλώνει τις ίδιες σεναριακές ιδέες και απλώνει χρονικά τις διαλογικές σκηνές του, χωρίς όμως η πλοκή να ακολουθεί τον ρυθμό που εκείνος θα ήθελε.

Ακόμα κι έτσι, το «Passages» είναι μια ενδιαφέρουσα ταινία, που προσφέρει μια αξιοζήλευτα ειλικρινή και γενναία ματιά σε μια γενιά απελευθερωμένης σεξουαλικότητας, η οποία εντούτοις βρίσκεται εγκλωβισμένη στα δικά της αδιέξοδα, τα οποία σχετίζονται με την αδυναμία εύρεσης συναισθηματικού έρματος. Ακόμα και στις ελάσσονες στιγμές του, ο Ira Sachs είναι ένας κινηματογραφιστής που αξίζει να έχουμε στο μυαλό μας, καθώς διερευνά με οξυδέρκεια τις σύγχρονες ανθρώπινες, ερωτικές και όχι μόνο, σχέσεις, αντλώντας και από προσωπικά βιώματα τα οποία μετατρέπει σε ιστορίες πανανθρώπινου ενδιαφέροντος. Η τελευταία του δουλειά δεν είναι από τις καλύτερές του, σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να προσπεραστεί ελαφρά τη καρδία.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 29-02-2024  |  Διανομή: The Film Group