Perfect Days

Ο Hirayama (Koji Yakusho) εργάζεται ως καθαριστής τουαλετών στο Tokyo. Φαίνεται ευχαριστημένος από την απλή ζωή του. Ακολουθεί μια αυστηρά δομημένη καθημερινότητα κι αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο του στο πάθος του για τη μουσική και τα βιβλία. Ο Hirayama έχει επίσης αγάπη για τα δέντρα και του αρέσει να τα φωτογραφίζει. Μια σειρά από τυχαίες συναντήσεις θα δώσουν την αφορμή να αποκαλυφθούν περισσότερα πράγματα σχετικά με το παρελθόν του, το οποίο δεν είναι τόσο απλό όσο το παρόν του.

Πάλαι ποτέ πρωτοπόρος του Νέου Γερμανικού Κινηματογράφου, ο Wim Wenders είδε την καριέρα του να κορυφώνεται με ένα σερί αριστουργημάτων στη δεκαετία του 1980, όπως τα «Paris, Texas» (1984) και «Wings of Desire» (1987). Δυστυχώς, αυτό το τελευταίο στάθηκε μάλλον η τελευταία μεγάλη ταινία του, καθώς έκτοτε η φιλμογραφία του Γερμανού δημιουργού ακολουθούσε σταθερά πτωτική πορεία ποιοτικά, σωζόμενη μονάχα από κάποια ντοκιμαντέρ που συνέχιζε να γυρίζει ο Wenders παράλληλα με τις μυθοπλαστικές του δουλειές. Στα 77 του χρόνια, όμως, ο σκηνοθέτης αποφάσισε να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, τοποθετώντας τη δράση της νέας του ταινίας στην Ιαπωνία, τη χώρα του αγαπημένου του σκηνοθέτη Yasujiro Ozu, και κερδίζοντας εν μέρει πίσω την εύνοια των κριτικών.

Το «Perfect Days» είναι, πράγματι, μια ταινία που κάνει επίκληση στο πνεύμα του Ozu μέσα από την ιστορία ενός ανθρώπου εντελώς απλού και καθημερινού. Για όσο χρόνο ο Wenders αφηγείται την καθημερινότητα αυτού του ανθρώπου, τον οποίο υποδύεται αποτελεσματικά ο έμπειρος Ιάπωνας ηθοποιός Koji Yakusho, η ταινία είναι εξαιρετική, ντυμένη μουσικά με ένα θαυμάσιο soundtrack κλασικών, διαχρονικών rock 'n' roll ασμάτων, που ταιριάζουν γάντι με τις περιπλανήσεις του μεσήλικα ήρωα στην πόλη, τα σύντομα διαλείμματά του στο πάρκο και την ανάγνωση αριστουργημάτων της παγκόσμιας λογοτεχνίας στην οποία επιδίδεται. Ακριβώς όπως ο δάσκαλός του, ο Wenders εδώ σκηνοθετεί ένα οπτικό χαϊκού υψηλής ποιότητας.

Δυστυχώς, από τη μέση και μετά ο Γερμανός σκηνοθέτης αποφασίζει πως θέλει την ταινία του περισσότερο αφηγηματική, εντάσσοντας στην πλοκή του ανατροπές, αποκαλύψεις και νέους χαρακτήρες που ανοίγουν ένα φλερτ του έργου με την κοινοτοπία. Από εκεί και μετά, το φιλμ δεν ανακτά ποτέ το λυρισμό και την ήρεμη δύναμη της αρχικής ώρας του, με αποτέλεσμα ο συνολικός του αντίκτυπος να ζημιώνεται ανεπανόρθωτα. Μπορεί το «Perfect Days» να βρίσκεται και πάλι ένα σκαλί πιο πάνω από τις τελευταίες δουλειές του Wenders, τελικά όμως αποδεικνύει πως οι "υπέροχες μέρες" για τον σκηνοθέτη είναι οριστικά και αμετάκλητα πίσω του και πως το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι απλά συμπαθείς, πλην άνισες, προσθήκες σε μια κάποτε σπουδαία φιλμογραφία.

Φυσικά, η παραπάνω άποψη είναι μάλλον αυτή μιας μειοψηφίας, καθώς το φιλμ απέσπασε διεθνώς περίπου διθυραμβικές κριτικές, οι οποίες κάνουν λόγο για επιστροφή του Wenders στη φόρμα. Χωρίς να βλέπουμε κάτι τέτοιο, χαιρόμαστε που ένας αναμφίβολα σημαντικός δημιουργός είναι ακόμα εδώ, ενεργός, δημιουργικός και ενδεχομένως με όρεξη για αρκετά ακόμα φιλμ. Ίσως, ανάμεσα στα μελλοντικά σχέδια του σκηνοθέτη να βρίσκεται και μια ακόμα, πραγματικά σπουδαία ταινία, αντάξια του παρελθόντος του. Είθε η υποψηφιότητα για Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας που κέρδισε το φιλμ να ωθήσει τον δημιουργό του προς αυτήν την κατεύθυνση.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 22-02-2024  |  Διανομή: Feelgood Entertainment  |  Επίσημο Site