La Passion De Dodin Bouffant

Η σχέση ανάμεσα στην Eugenie (Juliette Binoche), καταξιωμένη μαγείρισσα, και τον Dodin (Benoit Magimel), τον σεφ για τον οποίο εργάζεται τα τελευταία 20 χρόνια. Ερχόμενοι όλο και πιο κοντά ο ένας με τον άλλο, ο δεσμός τους μετατρέπεται σε έρωτα κι έχει σαν αποτέλεσμα τα νόστιμα πιάτα που εντυπωσιάζουν ακόμα και τους πιο επιφανείς σεφ του κόσμου. Όταν ο Dodin έρχεται αντιμέτωπος με την απροθυμία της Eugenie να δεσμευτεί μαζί του, αποφασίζει να αρχίσει να μαγειρεύει για εκείνη.

Φαγητό, έρωτας, ξανά φαγητό. Στην πρώτη του ταινία μετά από επτά χρόνια απουσίας από το σινεμά, ο Γαλλοβιετναμέζος σκηνοθέτης Tran Anh Hung επιστρέφει με το «La Passion De Dodin Bouffant», ένα φιλμ που μιλά αλληγορικά για την καλλιτεχνική δημιουργία, όχι τόσο αλληγορικά για τον έρωτα, για τη σχέση ανάμεσα στα δύο και την ικανότητά τους να ομορφαίνουν τη ζωή. Το έργο είναι φτιαγμένο με απλά υλικά, αλλά κάμποσο μεράκι στη γαρνιτούρα: η σκηνοθεσία είναι πραγματική ψιλοβελονιά, με τον Hung να ενορχηστρώνει τις σκηνές της μαγειρικής με δεξιοτεχνία, να τις εναλλάσσει υποδειγματικά με τα εκτενή διαλογικά μέρη και να παραδίδει ένα οπτικά εντυπωσιακό αποτέλεσμα, που δεν μπορεί παρά να τραβήξει την προσοχή.

Δυστυχώς, η εξωτερικά αψεγάδιαστη κατασκευή δε συνοδεύεται από μια αντάξιά της δραματουργία, που θα ανύψωνε το αποτέλεσμα σε κάτι περισσότερο από μια καλλιεπή ταινία εποχής. Η διάρκεια των 145 λεπτών είναι υπερβολική καθώς η πλοκή της ταινίας δεν την υποστηρίζει και οι "νεκρές" στιγμές δε γεμίζουν με κάποιο τρόπο ώστε να διατηρηθεί το ενδιαφέρον του θεατή. Ως αποτέλεσμα, η ταινία κουράζει και από ένα σημείο κι έπειτα χρειάζεται γερά αποθέματα υπομονής για την παρακολουθήσει κανείς, αφού το τελευταίο 40λεπτο δεν προσθέτει τίποτα ουσιαστικό σε όσα ήδη έχουν ειπωθεί. Αν έλειπε περίπου μία ώρα, τότε ίσως και να μιλούσαμε για ένα μικρό αριστούργημα.

Πάντως, οι Juliette Binoche και Benoit Magimel διασώζονται ακέραιοι και αποτελούν ένα από τα καλά στοιχεία του φιλμ. Η πρώτη βρίσκει επιτέλους ένα ρόλο αρκετά διαφορετικό από αυτούς στους οποίους έδειχνε να έχει τυποποιηθεί την τελευταία δεκαετία, ενώ ο δεύτερος αποδεικνύει και πάλι ότι αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους κινηματογραφικούς ηθοποιούς. Δυστυχώς, η καλύτερη ταινία στην οποία εμφανίστηκε φέτος ο Magimel δεν προβλήθηκε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες, αξίζει όμως να την αναζητήσετε: έχει τίτλο «Pacifiction», σκηνοθετήθηκε από τον Albert Serra κι είναι μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.

Το «La Passion De Dodin Bouffant» τιμήθηκε δίκαια με το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο πρόσφατο Φεστιβάλ των Καννών, εξέπληξε όμως τους πάντες όταν ανακοινώθηκε ως η υποβολή της Γαλλίας για το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας, "πετώντας" εκτός το μέχρι τότε φαβορί «Anatomy of a Fall» (Χρυσός Φοίνικας στο ίδιο Φεστιβάλ και πολύ καλύτερο έργο). Είναι μια όμορφη οπτικά, αδύναμη δραματουργικά ταινία με ωραίες ερμηνείες, που όμως θα δοκιμάσει τις αντοχές σας εξαιτίας της ξεχειλωμένης διάρκειάς της.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 09-11-2023  |  Διανομή: Rosebud.21