The Fabelmans

Ο Sammy Fabelman (Gabriel LaBelle) είναι ένα 16χρονο αγόρι, παθιασμένο με τον κινηματογράφο, που ονειρεύεται μια μέρα να γίνει σκηνοθέτης. Μεγαλώνει στην Arizona, μαζί με τη μητέρα του (Michelle Williams), τον πατέρα του (Paul Dano) και τις τρεις αδελφές του. Περνάει τον ελεύθερο χρόνο του γυρίζοντας ταινίες με τους φίλους του, ενώ συγχρόνως έρχεται για πρώτη φορά αντιμέτωπος με μερικές πικρές αλήθειες της ενήλικης ζωής.

Από το «War Horse» (2011), ο Steven Spielberg έχει εισέλθει στην περίοδο της απόλυτης ωριμότητάς του. Δίχως να έχει πλέον τίποτα να αποδείξει, ο Αμερικανός σκηνοθέτης ξετυλίγει με κάθε νέα του ταινία την άριστη γνώση της κινηματογραφικής γλώσσας που τον χαρακτηρίζει, επιβεβαιώνοντας ξανά και ξανά τη φράση που είχε πει για εκείνον ένας εξίσου σημαντικός συνάδελφός του, ο Martin Scorsese: "Για κάθε πλάνο, υπάρχει μία σωστή γωνία λήψης. Αυτή που χρησιμοποιεί ο Steven Spielberg". Ακόμα και μια ήσσονος σημασίας ταινία αυτής της περιόδου, όπως το «The BFG» (2016), είναι ανώτερη από τις μείζονες δημιουργίες πολλών άλλων. Αυτή η περίοδος φτάνει στο αποκορύφωμά της με το αυτοβιογραφικό «The Fabelmans», όπου ο Spielberg επιστρέφει στα παιδικά κι εφηβικά του χρόνια, στην οικογένειά του, και καταγράφει με αφοπλιστικά συγκινητικό, ειλικρινή και ρεαλιστικό τρόπο όλα τα μικρά και μεγάλα γεγονότα που τον μετέτρεψαν στον σπουδαίο παραμυθά που όλοι γνωρίζουμε κι αγαπάμε.

Το «The Fabelmans» είναι μια από τις ωραιότερες ταινίες του θείου Steven, έτσι γλυκά (αλλά όχι γλυκερά) όπως χαρτογραφεί τη διαδρομή ενός παιδιού που θα γινόταν ο πιο επιτυχημένος σκηνοθέτης στον κόσμο. Μπορεί σήμερα ο Spielberg να είναι ένας ζωντανός θρύλος για τους φίλους του κινηματογράφου, με αυτήν του την ταινία όμως μας θυμίζει πως κάποτε υπήρξε κι εκείνος ένα παιδί που συγκλονίστηκε από την εμπειρία του κινηματογράφου, βίωσε τις χαρές και τις λύπες της ζωής, πληγώθηκε από ερωτικές απογοητεύσεις, είδε το γάμο των γονιών του να καταρρέει και διοχέτευσε όλα αυτά τα βιώματα σε ιστορίες που μάγεψαν, συγκίνησαν και καθήλωσαν εκατομμύρια θεατών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Στις παραλίες όπου ο νεαρός Sammy (το alter ego του Spielberg) φίλμαρε τη σχολική του εκδρομή βρίσκεις τους σπόρους ενός «Jaws», στις πρώτες απόπειρες να στήσει μια πολεμική ταινία βλέπεις τον σκηνοθέτη που θα έπαιρνε δύο Όσκαρ για τα «Schindler's List» και «Saving Private Ryan».

Κι όλα αυτά, μέσα από ιδιοφυή σεναριακά ευρήματα, όπως η σκηνή όπου ο πρωταγωνιστής ανακαλύπτει το "σφάλμα" της μητέρας του ενώ μοντάρει μια οικογενειακή ταινία: το σινεμά είναι μοντάζ, μπορείς να αφήσεις έξω ότι δε σου αρέσει. Η πραγματικότητα, όμως, πάντα θα βρίσκει τρόπο να διεισδύει στο καλλιτεχνικό έργο. Μια άλλη πανέμορφη σκηνή είναι αυτή της πρώτης προβολής της πολεμικής ταινίας του Sammy, που για πρώτη φορά φέρνει δάκρυα στα μάτια του (ακόμα μικρού) κοινού του.

Ο Spielberg υπογράφει εδώ το σενάριο της ταινίας, για πρώτη φορά ύστερα από 45 ολόκληρα χρόνια. Συνεργάζεται με τον Tony Kushner («Munich», «Lincoln») και το αποτέλεσμα είναι σπουδαίο. Δυόμισι ώρες που δε θέλεις να τελειώσουν, 150 λεπτά στα οποία ένας μεγάλος καλλιτέχνης της οθόνης μετατρέπει το προσωπικό του βίωμα σε πανανθρώπινη ιστορία, όπως άλλωστε έκανε σε όλη του την καριέρα. Κι είναι επίσης συγκινητικός ο τρόπος με τον οποίο ο Spielberg "αγκαλιάζει" κάθε χαρακτήρα της ιστορίας: από τους γονείς του, στους οποίους αποτίει τον ομορφότερο φόρο τιμής που θα μπορούσε ποτέ ένας γιος να σκαρφιστεί, μέχρι ακόμα και τους συμμαθητές που τού έκαναν bullying στο λύκειο.

Επιλέγοντας έναν εξαιρετικό πρωταγωνιστή που του μοιάζει εξωτερικά, πλαισιώνοντάς τον με εξαιρετικούς ηθοποιούς (θαυμάσια η Michelle Williams, σπουδαίος ο Paul Dano, έξοχος ο Seth Rogen) και επιφυλάσσοντας το πιο ωραίο cameo για το φινάλε, ο Steven Spielberg παραδίδει μια ταινία που κάνει ολόσωστα ό,τι ακριβώς έκανε λάθος το «Bardo» του Alejandro Inarritu. Ο Αμερικανός δημιουργός, έστω και στην αυτοβιογραφία του, δεν παύει να είναι αφηγητής.

Το «The Fabelmans» είναι μια ταινία να ερωτευτείς. Ενδεχομένως η ωραιότερη δουλειά του σκηνοθέτη της από την εποχή του «Ε.Τ.» (1982), αποτελεί την ιστορία που ο Spielberg προσπαθούσε να διηγηθεί από την αρχή της καριέρας του. Κλείνοντας με ένα σπουδαίο τελικό πλάνο, η ταινία είναι ταυτόχρονα ένας ύμνος στον κινηματογράφο, μια τελευταία αγκαλιά στη μητέρα και τον πατέρα, ένα δώρο στο κοινό. Με διαφορά, η καλύτερη ταινία της χρονιάς, μέχρι στιγμής.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 24-11-2022  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site