House Of Gucci

Η Patricia Reggiani (Lady Gaga) δουλεύει ως γραμματέας στη μικρή εταιρεία μεταφορών που διοικεί ο πατέρας της, αλλά οι φιλοδοξίες της δε γνωρίζουν όριο. Όταν γνωρίσει τυχαία σε ένα πάρτι τον Maurizio Gucci (Adam Driver), γιο της γνωστής οικογένειας, οι δυο τους θα ερωτευτούν και, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα Gucci (Jeremy Irons), θα παντρευτούν. Μετά το θάνατο του πατέρα του, ο Maurizio, ακολουθώντας τις οδηγίες της γυναίκας του, εξαγοράζει τα μερίδια του θείου του Aldo (Al Pacino) και του ξαδέλφου του Paolo (Jared Leto) και γίνεται το απόλυτο αφεντικό της εταιρείας. Ωστόσο, η ρήξη στη σχέση του με την Patricia θα επιφέρει το χωρισμό τους, και η Patricia, φοβούμενη πως θα χάσει όλα όσα ονειρεύτηκε, αποφασίζει να δολοφονήσει το σύζυγό της.

Η αληθινή ιστορία που συντάραξε τον κόσμο της υψηλής ραπτικής όταν, στα μέσα της δεκαετίας του '90, η Patricia Reggiani συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε για το φόνο του Maurizio Gucci εμπνέει τον ακατάβλητο Ridley Scott στη νέα του σκηνοθετική απόπειρα. Ο 84χρονος σκηνοθέτης ακολουθεί πιστά και ευλαβικά τη φόρμα του βασισμένου σε αληθινά γεγονότα δράματος, κι αυτό είναι μάλλον το μεγαλύτερο "μείον" της ταινίας του. Γιατί, δυστυχώς, το «House of Gucci», όσο καλοφτιαγμένο κι αν είναι, δε ρίχνει περισσότερο φως στην υπόθεση από όσο θα έριχνε μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο.

Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον Scott ότι "εμβολιάζει" την ταινία του με αρκετές δόσεις ειρωνείας, σάτιρας και υπόγειου χιούμορ. Ταυτόχρονα, όμως, δίνει την εντύπωση πως δεν τον ενδιαφέρει τίποτα παραπάνω από την απλή παράθεση των γεγονότων όπως ακριβώς αυτά έλαβαν χώρα, χωρίς καμία διάθεση περαιτέρω εμβάθυνσης, ανάλυσης ή περίσκεψης. Είναι σαν να παρακολουθείς ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ, φτιαγμένο από έμπειρους συντελεστές.

Πάντως, ακόμα κι ο ίδιος ο Scott, σκηνοθετικά, δε βρίσκεται στην καλύτερη φόρμα του στο «House of Gucci». Η σκηνοθεσία του είναι επίπεδη, μονότονη και εξαιρετικά άνευρη. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος μας έδωσε στο παρελθόν αριστουργήματα όπως το «Alien» (1979) ή το «Blade Runner» (1982), ενώ πριν από ένα μήνα είδαμε στις αίθουσες το εκπληκτικό «The Last Duel». Έχουμε, λοιπόν, κάθε δικαίωμα να περιμένουμε από τον Scott τουλάχιστον να κάνει καλά τη δουλειά του, ακόμα κι αν το σενάριο που έχει στα χέρια του δεν είναι το καλύτερο δυνατό. Εδώ, ακόμα κι η σκηνή της δολοφονίας του Maurizio, που θα έπρεπε να αποτελεί την κορύφωση του έργου, είναι γυρισμένη εντελώς διεκπεραιωτικά κι ανέμπνευστα.

Από το συνολικό αποτέλεσμα, αξίζει να κρατήσει κανείς μερικές καλογραμμένες διαλογικές σκηνές, και βεβαίως τις ερμηνείες των ηθοποιών. Ο Adam Driver είναι για μία ακόμη φορά εξαιρετικός, ο Al Pacino κλέβει την παράσταση με άνεση στις σκηνές του, οι Jeremy Irons και Jared Leto ανταποκρίνονται με συνέπεια στους ρόλους τους, αλλά αυτή που πραγματικά αξίζει κάθε έπαινο είναι η Lady Gaga. Στη μόλις δεύτερη ερμηνεία της για τον κινηματογράφο, τρία χρόνια μετά το «A Star Is Born», η Gaga αποδεικνύει πως η ενασχόλησή της με την υποκριτική δεν είναι προϊόν ματαιοδοξίας, αλλά ότι έχει πράγματα να δώσει.

Τέλος, πρέπει να γίνει μια αναφορά στο προσεγμένο τεχνικό σκέλος του έργου, το οποίο έχει να επιδείξει μια έξοχη διεύθυνση φωτογραφίας, ωραίο μοντάζ και, φυσικά, άριστη καλλιτεχνική διεύθυνση, στοιχεία που δε λείπουν από καμία ταινία του Scott.

Όπως ο... Γιώργος Μαζωνάκης δεν μπορεί να αντισταθεί στο Gucci φόρεμα της κοπέλας που απευθύνεται στο διάσημο λαϊκό άσμα του, έτσι κι ο θεατής της νέας ταινίας του Ridley Scott θα βρει τον εαυτό του να διασκεδάζει και να περνά ευχάριστα την ώρα του στην αίθουσα. Εντούτοις, δύσκολα το «House of Gucci» θα καταφέρει να πείσει πως πρόκειται για κάτι αξιομνημόνευτο. Ρηχό και επιφανειακό όπως κι ο κόσμος στον οποίο αναφέρεται, το φιλμ του Scott ανήκει στα λιγότερο ενδιαφέροντα της φιλμογραφίας του και δεν αντέχει στη σύγκριση με τις κορυφαίες στιγμές της τελευταίας.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 25-11-2021  |  Διανομή: Tulip  |  Επίσημο Site